De laatste week kon tellen. We werkten gestaag door naar de tweede kersthappening op school. Hij zou groter worden dan vorig jaar, maar geen probleem: dit jaar waren we met vijf om het te organiseren i.p.v. met vier, dus dat ging toch veel vlotter (merkt ge de ironie hier?).
Vrijdag en zaterdag was het alle hens aan dek, want dat hadden we wel geleerd uit vorig jaar: veel meer volk nodig voor de opbouw (deden we vorig jaar dus alleen met ons vieren. Geen goed idee, kan ik u meegeven). Met een vrijwilligersteam van in totaal toch zo’n 30 man is het ons gelukt om zaterdag op tijd te kunnen starten en dan nog eens hetzelfde aantal om het evenement te laten draaien. Joepie!
Het was groter dan vorig jaar= vaststelling. Het was ook beter= wat de commentaren waren.
Jammer genoeg kregen we niet hetzelfde aantal vrijwilligers op poten om te helpen opruimen, dus zaterdagnacht en deze voormiddag serieus hard mogen doorwerken om de school weer kindklaar te krijgen. Het is gelukt, op het nippertje. Wat niet wil zeggen dat het al allemaal opgeruimd is, maar voor de rest hebben we nog de komende twee dagen, en dat volstaat.
Ik denk dat ik woensdag toch wel eventjes ga crashen. Maar eerst nog even op de tanden bijten.