Ik sta deze ochtend op en het is de routine gelijk gewoonlijk.
Ik kom toe op mijn werk, wil mijn bureau binnengaan en blijf stokstijf staan om mezelf voor het hoofd te slaan: ik ben vergeten om Louis een gelukkige verjaardag te wensen. Slechtste moeder ooit! Ik dus! En mijn collega’s hebben dat ook bevestigd (grapje!).
Gelukkig dat iemand anders (dankuwel mamie) er wél aan gedacht had.
Vanavond dus een beetje vroeger op het werk vertrokken om een taartje te halen (het zijn chocomouskes geworden: één van Louis zijn lievelingsdesserts) en thuis te zijn voordat hij thuiskwam zodat ik hem kon verrassen en gelukkige verjaardag wensen.
Hij was wel content, maar had het blijkbaar deze morgen zelf niet gemerkt dat ik het vergeten was: hij was het zelf vergeten.
Alsnog gelukkige 15e verjaardag schat!