Jan is dit seizoen U13. Dit geeft een verschil tussen de competitie klassen: de elite en 2e klasse (bestaat dit zelfs nog? Sorry als ik hier mis ben hé) spelen al 11 tegen 11 op een volledig veld. De ‘lagere’ klassen spelen nog 8 tegen 8 op een half veld. Jan speelt bij KRC Gent en speelt dus nog 8 tegen 8.
Vandaag was er een oefenmatch tegen KSV Oudenaarde. Oudenaarde speelt in een hogere klasse en speelt dus sinds dit seizoen 11 tegen 11. Er zijn nog maar 2 competitiematchen geweest, dus zo heel veel ervaring heeft Oudenaarde misschien nog niet in het 11 tegen 11 spelen. Anderzijds trainen zij wel al langer op 11 tegen 11.
Tegen KSV Oudenaarde heeft de ploeg vorig jaar wél nog in de competitie gespeeld, met afwisselend resultaat: ik herinner mij een nederlaag van 10-1 maar ook een gelijkspel en zelfs winst. Sterke ploeg dus en een leuke uitdaging.
Wegens omstandigheden heb ik de eerste helft gemist (Jan moest om 16u in Oudenaarde zijn en A en Z moesten terug naar Gent want schooldag en dus op tijd in bed en tijdens het spitsuur – 17u30 – Gent proberen buitenrijden is een huzarenstuk op zich), maar toen ik toekwam stond ‘onze’ ploeg voor.
De jongens speelden de pannen van het dak met een inzet dat ik nog weinig gezien heb. Oudenaarde weerde zich als een duivel in een wijwatervat maar op het einde hebben ze toch het onderspit moeten delven en konden onze jongens de winst mee naar huis nemen. Een enorme boost voor hun zelfvertrouwen.
Maar het allerleukste (en hier komt een stoeferke aan van een trotse mama): toen ik aankwam op het veld zei ik hallo tegen aan aantal ouders die vlak naast het ‘kotje’ van de spelers, trainer en délégé van Oudenaarde stonden. Ik keek even naar de wedstrijd en de délégé van Oudenaarde zei net dan tegen een ouder: ‘Dienen 11, dienen krullebol, ik heb dat vorig jaar al gezegd, maar dat is een goed spelerke. Daar moet ge van oppassen!’
Ik moet niet zeggen zeker dat ‘Dienen 11, dienen krullebol’ Jan was? Mijn hart zwol nogal een beetje op.
Geweldig 🙂