Nog anderhalve dag en dan is hij terug. ‘k Ben echt aan het aftellen nu. ’t Is genoeg geweest.
Nu, als ik een beetje afstand neem vind ik het ergens wel fijn, dat ik hem nog zo mis na al die jaren. Jammer dat die afstand mijn gevoelens niet uitschakelt.
Maar we hebben vanavond eventjes gebabbeld. Gewoon hij en ik. Geen kinderen in de buurt die absoluut de telefoon uit uw handen willen trekken, en dat was ook fijn.
Nog anderhalve dag (eigenlijk nog twee dagen want ik werk tot woensdagavond, maar dat gaan we voor het gemak even niet meerekenen).
En nu is het dinsdagochtend, dus…pom pom pom! Nog een etmaal met een staartje!