Enfin, zo weet ik het voor de paasvakantie: ik ben fysiek niet meer in staat om een ganse dag alleen voor 3 kinderen te zorgen. Het is nog maar middag en ik ben geradbraakt.
Niet dat ik veel gedaan heb. Eventjes naar de Dampoort Michel zijnen fiets op slot gedaan (hij was zijn sleutels vergeten, den slimmen), daarna kort naar de Colruyt waar de kinderen zich als engeltjes hebben gedragen. Eens geen gevecht met Jan omdat hij absoluut een bal mee naar huis wil. En nee, ik hou mij aan mijn voornemen: ik heb wel degelijk een aantal zware dingen mee maar die zitten nog steeds in de auto. Ik ben het verschuldigd aan nummer 4 hier om hem zo lang mogelijk te houden waar hij nu zit.
Eens thuis heb ik me een klein half uurtje in de zetel gezet, kwestie van op adem te komen en toen ben ik aan het eten begonnen. Niets ingewikkelds: broccolistoemp met cordon blue en eerst verse, zelfgemaakte tomatensoep (van enige tijd geleden, vers uit de diepvries nu).
Dus ik heb niets speciaals gedaan eigenlijk en toch…
Gelukkig is het bijna voorbij; na het eten gaat Jan dutten … en ik ook. Zelie en Louis mogen dan wat TV kijken (dé babysit) en daarna gaan we naar mamie.
Morgen blijven de twee oudsten daar een ganse dag en vanavond gaan ze daar al slapen. Dat bespaart mij een hectische ochtenroutine én dan kunnen de kinderen ook een beetje langer slapen. Tenminste, thuis nu, tijdens de vakantie, slapen ze tot 7u30 maar meestal als ze bij hun grootouders slapen zijn ze al wakker rond 6u30. Ik hoop voor mijn schoonouders dat ze morgen toch hun thuisritme aanhouden 🙂 Jan blijft dan thuis slapen en wordt morgen op de peutertuin afgezet.
De kinderen gingen tijdens de paasvakantie sowieso ingeschreven worden voor de vakantieopvang. Kwestie dat, als ik dan beval, mijn schoonmoeder niet ganse dagen met drie kinderen alleen thuis zit. Ik kom er nu bijna zot van en het zijn de mijne. Wat moet dat niet zijn als het uw kinderen niet zijn én als ge eigenlijk de gewoonte niet meer hebt.
Dus, bevallen of niet, de kinderen zullen vanaf dag één naar de opvang gaan terwijl ik overdag het maximum aan rust ga nemen.
Ik heb zo de indruk dat ik het zal kunnen gebruiken.
Hé, San! Als er iets is mag je gerust ook mijn hulp inroepen! Niet dat ik veel tijd heb, maar ik woon wel vlak in de buurt!
… wat Lien zegt. Plus we zijn het concept gewend, en één of twee of drie extra voor een middagje is dan het verschil niet. Geneer u niet dus.