Vanavond en morgennamiddag is het het turnfeest van Zelie en Jan. Dat is zo’n jaarlijks feest waarbij dan de verschillende groepen tonen wat ze zoal geleerd hebben. Dit is het eerste jaar dat wij daar naartoe gaan. De vorige jaren vierden we dat weekend altijd de verjaardag van mijn neefje en dat hadden wij al maanden op voorhand toegezegd.
Dit jaar was anders. Ik had nog niets geen nieuws gehad van mijn broer toen de eerste berichten van het feest binnenkwamen. Toen een dolentousiaste Zelie dus vroeg of ze mocht meedoen dit jaar kon ik niet anders dan ‘ja’ zeggen.
En dus zaten we vanavond voor de eerste voorstelling ter plaatse en ik moet zeggen: ik was serieus onder de indruk. Niet dat alles perfect was en topklasse, maar het hele gebeuren, de verhaallijn die erin zat, de organisatie en coördinatie van iedereen en alles, de inzet en het enthousiasme van alle kinderen. Bij sommige van de optredens (en niet alleen die van mijn eigen kinderen) kreeg ik zowaar een krop in mijn keel en er zijn er daar een paar kinderen bezig in de competitie die zeer goed bezig zijn, echt wel topklasse.
Morgennamiddag nog eens. Ik zou zeggen, als ge niets te doen hebt, kom die kinderen maar een hart onder de riem steken: Arena van Vletingen, Lange Violettenstraat, om 14u30.
Ja ,leuk en ontroerend he!!Ik bezocht samen met man en dochter de schoolfeesten in st pieters instituut gent,om hen te tonen waar ik droomde van later.Dochter lief dansde haar eindexamen ballet(poel),ik moest mijn traantjes bedwingen(ze is wel 23j he)Ze kende haar oefenigen niet goed en de avond daarvoor weende ze ….Op haar examens zweefde ze over de vloer en eindeigde eerste.Vandaag bezielt ze mee een balletschooltje in ronse.Dat moedergevoel dat je dan hebt ook voor die anderen dat ken ik .