Sinds dinsdagavond geen avond meer vrij gehad. Of neen, ik overdrijf: vrijdagavond was ik thuis en had ik niets te doen, maar gezien mijn algemene toestand van vermoeidheid de laatste tijd volstond die ene avond niet om op mijn plooien te komen.
Woensdagavond was het nog eens vergadering van de wijk. Deze vergaderingen hebben geen vast stramien: ze worden belegd hoe het uitkomt en meestal naar aanleiding van één of andere gebeurtenis. De aanleiding deze keer was o.a. de toekomstige ‘Aperitief in het Park’, onze jaarlijkse wijkgebeurtenis (voor de geïnteresseerden: 15 juni van 11u tot 13u). Op de vorige vergadering waren er ook een paar bezorgdheden bij de buurbewoners gerezen en om antwoorden te kunnen krijgen was onze wijkagent deze keer ook uitgenodigd én was hij afgekomen: speciaal zijn verlof onderbroken om aanwezig te kunnen zijn én, alhoewel hij gerust terug naar huis mocht nadat hij de vragen beantwoord had, hij is nog tot het einde gebleven.
Ik weet niet hoe het met uw wijkagent zit, maar de onze is wel degelijk begaan met ‘zijn’ wijk en wat er gebeurt en het is altijd interessant om horen wat ze nu wel en niet kunnen doen en voor welke zaken je bij hem moet zijn of bij het politiebureau. Het is wel een fijne mens en dat weet ik niet alleen van zijn bezoekje aan de vergadering, maar we hebben hem al een paar keer over de vloer hier ook gehad, dus ik weet het uit eerste hand.
De politie, uw vriend, is in het geval van onze wijkagent wel degelijk dat.
Donderdag nog een vergadering: met andere mensen van Het Project over de Gentse Feesten 2008: eens zien hoe we het dit jaar gaan/kunnen aanpakken. Zo samen rond tafel met een bende geëngageerde en toffe mensen, ik moet er geen tekeningske bij maken. Het was zelfs een beetje té gezellig wegens pas om half twee ’s nachts thuisgekomen. Zo van die situaties waar ge zit te kletsen en te babbelen en dat het wreed gezellig is en dat ge dan naar uw uurwerk kijkt om tot de ontdekking te komen dat het plots een gat in de nacht is.
Vrijdagavond dan maar een beetje gerecupereerd om toch een beetje energie te hebben voor zaterdag. Het hectische over-en-weer rijden van de zaterdag in de voormiddag. Geen scouts meer maar wel naar de kapper met de kinderen en dan ’s avonds wreed leuk bezoek: Freya en Peter. Wreed leuk om twee redenen: het zijn wreed wijze mensen dus een gezellige avond gegarandeerd, maar ook: ze gaan onze keuken voor ons maken en gisteren was het dus bespreken van de laatste details en plannen om dan effectief aan de slag te gaan.
’t Was een zeer leuke avond en net zoals ik vorige keer mijn vooropgezet idee over hoe de keuken er zou uitzien moest opzij zetten, heb ik gisterenavond mijn mening moeten herzien over welke kleuren de keuken zal krijgen. Ik dacht aan donkergrijze kasten en een felgroene accentmuur. De kasten blijven donkergrijs, maar de kleuren op de muren zullen allesbehalve fel zijn en ik vind dat zelfs meer dan ok. Wat ik eigenlijk het leukst vond aan de avond en de bespreking, was dat, als er iets anders voorgesteld werd dan wat ik in mijn hoofd had, ik daar altijd een deftige en duidelijke uitleg bij kreeg zodat ik begreep waarom iets wel of niet zou werken. Onderbouwde uitleg. Altijd goed. En ook, mensen die weten met wat ze bezig zijn.
Enfin, we kennen nu de details en Michel heeft er een gadget bij: een kraan met een lichtje in. Zo content als een katje was hij met die optie en hij sprong erop. Een geluk want wat hij eerst in zijn gedacht had was een gedrocht van over de 80 cm en moest de afwasbak nu tegen de muur gestaan hebben, tot daar toe, maar gezien onze afwasbak in een soort eiland zal zitten zag ik dat niet zo direct zitten. Opgelost dus.
En nu is het in spanning afwachten tot de datum bekend is dat ze hier kunnen beginnen (na levering materialen en maken van de kasten in hun atelier en al). Wijze tijden in het vooruitzicht.