Deze namiddag is de Telenet meneer langs geweest om onze modem te vervangen door iets nieuws. Ik had vaag iets horen waaien dat met dat nieuw ding, er geen kabel meer zou zijn of zo, maar het fijne weet ik er niet van. Uiteraard niet.
De meneer ging tussen 17u en 20u komen, maar voor 18u kan ik onmogelijk thuis zijn en normaal gezien is Michel nog later thuis. Dus gisteren een telefoontje gepleegd naar de infodienst van Telenet en na een veel verschillende menu’s te hebben doorlopen en knopkes te hebben ingedrukt, toch nog bij een laatwerkende medemens beland. Even de situatie uitgelegd en Dirk, de zeer vriendelijke mens, ging mij proberen helpen. Dus zocht hij onze klantengegevens op … en de computer wou niet mee. Poging twee … en dat lukte dan gelukkig wel.
Daarna stelde hij dus vast wanneer wij een afspraak hadden (correct) en wat nu juist het probleem was? Ah ja. Hij ging proberen om gegevens als bijkomende nota’s in te voegen. De eerste poging mislukte. Bij de tweede poging lukte het wel: afspraak liefst pas vanaf 18u, mijn GSM nummer om mij eventueel ook te kunnen contacteren. Dank u zeer, meneer Dirk.
Maar! Uiteraard was er een maar! Het was immers niet omdat die meneer dat nu in de computer stak, dat de technische mensen die gegevens vandaag ook zouden krijgen/bekijken/ontvangen/opvragen/… Dus na een telefoontje van een kwartier stonden we nog niet veel verder.
Toen ik vanavond om 18u thuiskwam stond er nog niemand voor de deur. ‘Ze zullen wel bellen’ bleef ik als mantra opzeggen, want als we de afspraak vandaag zouden missen dan moest er een nieuwe belegd worden en godweet wanneer die dan zou kunnen doorgaan. Auto geparkeerd, kinderen en bagage uitgeladen en tegen dat ik aan de voordeur kwam stond een bestelwagen met bijhorende Telenettechnieker voor de deur. Kwa timing kan dat tellen.
Dus nu hebben we een nieuw baksken. En werkt de digicorder eindelijk weer (daarvoor kregen we een boodschap in de zin van ‘voor deze zender moet u een abonnement nemen’ terwijl we naar bv. Eén wouden kijken) … en werkt Michel zijn TV niet meer.
Gedaan. Fini. Einde. Niet de TV zelf: die werkt op zich nog prima. Hij heeft alleen geen ontvangst meer met dat nieuwe bakske.
Het ergste van gans die zaak: ik ben de afstandsbediening van de (grote) TV nu weer kwijt. Gedaan met kijken naar wat IK wou, wanneer ik wou. Gedaan met zappen als het mij tegenstak. Nu, op dit eigenste moment bijvoorbeeld: nu wordt ik ‘gedwongen’ om naar Terzake te kijken. Mijn mening werd niet eens gevraagd. Neen hoor: meneer pakt de afstandsbediening, installeert zich in zijnen trekzetel en zet het op wat hij wil zien.
Morgen eens naar de mensen van Telenet bellen om te horen hoe dat komt want dat moet zo snel mogelijk opgelost worden. Maar om op een positieve noot te eindigen: ik kan nu tenminste weer mijn programma’s opnemen. Wel geen flauw idee wanneer ik ze dan ga kunnen bekijken.
Een gedachte over “Bye, bye freedom”