Als én als én als

Was het bij den Humo van vorige week of die ervoor, ik zou het niet weten. Ik lees dat namelijk niet, den Humo. Ik lees niet veel weekbladen. Ik ben geabonneerd op Libelle, maar dat lees ik ook eigenlijk niet echt. ‘k Zou wel willen, anders zou ik geen abonnement hebben, maar ik vind amper de tijd.

Ah ja, wat het juist was? Awel, er zat aan de omslag zo een bon om naar Plopsaland te gaan: alle kinderen van één gezin konden gratis binnen mits begeleid van (minstens) één betalende volwassene. Ik had dat dus niet gezien. De kinderen wel. Nochtans lezen zij ook den Humo niet. Maar ze hadden het wel gezien. Uiteraard natuurlijk. Hoe zouden ze dat kunnen gemist hebben.

Dé vraag natuurlijk hé: of we gingen? Het ticket gold maar voor twee weekends, vorig weekend en dit weekend. Gezien ze de bon maar vorige week gevonden hadden bleef alleen dit weekend over. Zaterdag zit al bomvol met allerlei activiteiten, dus bleef alleen zondag (vandaag) over.

Dus had ik gezegd misschien, heel misschien. Als het weer niet tegenzat, zijnde dat het dus droog bleef én niet te veel verkoudde. Want in nat, koud weer op attracties zitten, niet leutig dacht ik zo. Als het gisterenavond niet te laat werd. Want met oververmoeide kinderen een dag rondhotsen, niet leutig dacht ik zo.

En zo werd het gisterenavond wél laat, maar sliepen de kinderen toch uit. Enfin, om 8u was het eerste kind wakker, wat toch een half uur later is dan op een gewone zondagochtend. En zo hees ik mij om half negen uit mijn bed om de kinderen aan te moedigen voort te doen met het ochtendritueel als ze nog naar Plopsaland wouden gaan, want halfslapend had ik dus een besluit genomen. En zo konden we eindelijk om half elf de voordeur achter ons dichttrekken. En zo bleek het te miezeren en kouder te zijn dan gisteren en hoe langer we reden, hoe meer de miezerregen veranderde in gewone regen, maar tegen dat we daar toekwamen was het weer overgegaan in miezerregen.

Als dit en als dat. Het werkt niet altijd. En ondanks de kou en de miezerregen, die ergens gedurende de hele dag toch wel een half uur opgehouden heeft, hebben we ons wel goed geamuseerd. Het park was niet overbevolkt. Goed ingeduffelt valt die kou toch eigenlijk wel mee. De kinderen zien lachen van plezier en zich rotamuseren, dat doet ongeveer elk ongemak wel vergeten en meedoen met de zottigheid en gewoon genieten maakt er een fantastische dag van.

Eigenlijk wel jammer dat die parken zo pokkeduur zijn, of ik zou het meer doen.