Ha. Ik heb nog niet gezegd wat een leuk kadoo ik gekregen heb voor mijnen verjaardag van den anderen. Nu, mensen die ook bij hem lezen zullen het eigenlijk al weten, maar datoeternietoe.
Op de avond van mijn verjaardag hadden wij vergadering van het Project en daarvoor komen we dan wel eens samen om eerst iets te eten. Hij was er al, toen ik toekwam en eens ik neerzat gaf hij mijn kadoos. Jawel, met een ‘s’ erachter.
Eerst een doos pralines van Neuheus. Met chocolade te geven zit ge altijd veilig bij mij. Eerste kadoo geslaagd dus. Daarna volgde een kleinere doos. Er stond een foto van John Lennon op en toen dacht ik eerst ‘de verzamelde collectie van de Beatles?’ maar dat werd direct verworpen wegens te klein om CD’s te kunnen zijn. Doosje open gedaan en wat zat daarin? Een I-pod touch, al gevuld met mijn lievelingsfilms, leuke series en tientallen foto’s van de kinderen.
Of ik er al geniet van gehad heb? En of. Series bekijk ik op de trein van en naar het werk. Daarvoor bekeek ik mijn series op mijn computer, maar dat was zo omslachtig. De computer moest opgestart worden en dat duurde wel even (paswoorden, opladen, folders openen, programma’s openen, …). De kwaliteit was dan wel goed, maar ik moest regelmatig mijn muis bewegen of ik zat met een zwart scherm. En met zo’n open laptop rondlopen is ook niet echt handig.
Met de I-pod is er dus geen enkel probleem meer. Open in een wip. Zonder problemen en wachten switchen tussen muziek en video. Het dingske kan handig weggestoken worden en nu heb ik altijd foto’s van de kinderen bij om erover te kunnen ‘stoefen’.
Mijn zoetje weet toch altijd leuke kadoos te kiezen (én het zou een tweedehands zijn zodat ik ook een beetje gerustgesteld ben kwestie van de prijs en zo).
Wat een supercadeau!!!!!