Gisterenavond is Jan nog wakker geworden al wenend. Hij gloeide van de koorts. Niet dat hij weende omdat hij zich slecht voelde, wel omdat hij naar het toilet moest. Nog een duidelijk teken dat hij ziek was want anders staat hij gewoon zonder boe of ba op en gaat naar het toilet om daarna gewoon weer stilletjes in zijn bed te kruipen.
Een toiletbezoek en een dosis Junifen later zat hij terug in bed en hij is in slaap gevallen van zodra zijn hoofd op zijn hoofdkussen lag.
Deze morgen leek hij OK. Geen koorts, hij zag al niet meer zo wit en de wallen onder zijn ogen waren ook grotendeels weg. Tegen de middag veranderde dat weer: hij begon weer witter weg te trekken en hij begon weer te klagen van hoofdpijn. En ja, hij voelde weer al warmer dus kreeg hij nog een dosis Junifen.
Sindsdien: niets meer. De koorts is niet teruggekomen, de hoofdpijn ook niet en hij werd niet meer witter tegen de avond. Hij voelde zich nog altijd niet 100% toen hij naar bed ging en was precies nogal blij dat hij ‘moest’ gaan slapen, maar het ziet er dus alleszins al beter uit dan gisteren.
Oververmoeidheid. Het is wat.Â