Vanavond alleen thuis met de kinderen. Michel is nog eens op pad met zijnen besten maat.
Toen ik het mij deze ochtend herinnerde en hij ging vertrekken, zei ik dus ’tot morgen’ waarop hij mij zweerde dat hij vanavond ging thuis zijn. Ik heb hem dus gevraagd om realistisch te zijn: als hij afspreekt met R. is hij nooit thuis op dezelfde avond, tenzij R. niet teveel gedronken heeft en hem nog in het holst van de nacht (of ochtend) naar huis brengt.
Ter elfder ure heb ik in de vroege avond nog een uitnodiging gekregen om naar het toneel te gaan, maar gezien geen babysits beschikbaar waren op zo’n korte tijd (ik had één uur), heb ik dus maar vriendelijk bedankt. ‘k Vond het wel fantastisch dat ze aan mij gedacht hadden, daar niet van.
Dus zit ik vanavond in mijn zetel, onder twee dekentjes. Niet omdat het hier zo koud is, maar omdat ik dat gewoon zeer gezellig vind. Kijk ik naar de programma’s die ik wil zien en zap ik wanneer ik wil zappen.
Zo’n avondjes alleen, ik kan daar dus ook echt van genieten hé.
Een gedachte over “Alleen”