Gisterennamiddag geslapen en deze namiddag hetzelfde: ongeveer vier uur. ’t Is dat het nodig was zekers. Combinatie van oververmoeidheid en ziekzijn, en dan is slaap nogal wreed welkom.
Deze ochtend hadden we nog allemaal koorts. Zelie en Louis waren deze namiddag koortsvrij en vrij vrolijk, maar tegen de avond kwam de koorts weer opzetten. Het gaat de goede richting uit maar we zijn er dus nog niet vanaf.
Mijn koorts is ook al een pak gedaald maar ook nog niet weg. Barstende koppijn en een keel die dicht zit horen er momenteel bij. Echt honger heb ik dus niet. ’t Wordt dus nog serieus afwachten wat morgen zal geven, maar ik voorzie nog een doktersbezoek om de nodige briefjes (school en werk) te verzamelen.
Och, het was weer een tijdje geleden dat ikzelf ziek ben geweest. Zo heb ik ook weer eens een herinnering gekregen van hoe het voelt. ‘k Kan er weer tegen voor een paar jaar.