En voor één keer gaat het niet over de kinderen.
Na de ongelooflijk leuke nichtenavond gisteren, met fantastisch nieuws (maar dat is voor sebiets), moest ik denken aan de laatste keer dat ik over mijn ‘kleine’ zus sprak. Want dat is ze, mijn kleine zus: ze is toch twee jaar jonger dan mij. De laatste keer, want plots realiseerde ik mij dat mijn kleine zus inmiddels 25 jaar was en dus helemaal niet ‘klein’ meer. Sindsdien spreek ik over mijn jongere zus.
Gisteren hadden vier van de zes nichten net zo’n aha-erlebnis. Want tussen de zes nichten zit er een halve generatie van een 10-tal jaar: 4 zijn dertigers, 2 zij nog twintigers. De twee jongste nichtjes (en hun broer) staan bij ‘de ouderen’ dan ook bekend als ‘de kleine DM’.
Maar vorig jaar heeft de jongste van de twee (nu toch al een mooie 25j) zich al verloofd en in september trouwt ze. Gisteren kwam haar zus (net geen 27j) dan ook met het heugelijke nieuws dat zij verloofd is en volgend jaar gaat trouwen. We hadden dus iets te vieren.
Twee trouwen op twee jaar. De kleine DM worden groot. We zullen vanaf nu een andere term mogen gaan zoeken.
Oh ja: nog eens proficiat hé nichtjes én wederhelften en drie toezen.