Vanaf vandaag moeten de Zelie en Louis niet meer in de naschoolse opvang blijven. Als goede thuisblijvende moeder ga ik de kindjes nu direct na school afhalen.
Toen ik hen inlichtte dat ze dus niet meer in de opvang moesten blijven waren ze alletwee dolblij.
Wat mij enerzijds verbaasde (en anderzijds dan ook weer niet). Als ik tijdens “normale tijden” de kindjes vroeger afhaal zijn ze namelijk allesbehalve blij. Ze klagen dat ze nog willen spelen of dit of dat doen en gaan met tegenzin mee. Het is al gebeurd dat er tranen aan te pas kwamen. Ge denkt dan dat ge goed doet.
Maar blijkbaar is het vooruitzicht van geen opvang tout court toch leuk en vandaag absoluut geen problemen gehad 🙂
En ondanks dat ik wreed moe was vandaag heb ik er ook van kunnen genieten om zo samen dingen te kunnen doen: Zelie aan haar huiswerk zetten (helpen is (nog) niet nodig), Louis helpen met een puzzel, met Jan in een boekje kijken en de woordjes zeggen. Allemaal dingen waarvoor we anders geen tijd hebben. Zeer leuk.