Oef!

Volgende week maandag begint het seminarie. Mijn seminarie. ‘Mijn’ als in de zin dat ik dat zal georganiseerd hebben: van offerte maken tot contract opstellen tot zorgen dat ik sprekers vind voor de verschillende onderwerpen tot zien dat iedereen hier op tijd toekomt en weer kan vertrekken en kan slapen en eten en watnogallemaal.

Het is de eerste keer dat ik dat doe en het is dus nogal beangstigend. Groot geluk, om te beginnen: ik heb de hulp van een van onze fantastische secretaresses die dat al meer gedaan heeft en dus weet waar aan te denken en wanneer aan mijn mouw te trekken. Nog een geluk is dat de collega’s met veel plezier willen bijstaan. Dus gelukkig heb ik het niet volledig alleen moeten doen en ik kon op genoeg ervaring rekenen om geen flaters te begaan. Maar de eindverantwoordelikheid ligt dus wel bij mij.

Vandaag is al een pak van mijn hart gevallen. Een half pak toch. Het seminarie duurt 2,5 weken en ik had nog een spreker te kort voor volgende week vrijdag en één voor de week erop maandag en dinsdag. Voor beide onderwerpen in het totaal al zo’n 15 mensen gecontacteerd, maar tot vandaag telkens ‘sorry, kan niet’ als antwoord gekregen. Gisteren was ik toch licht beginnen paniekeren. Deze namiddag een doorbraak: één van de twee laatst aangesproken mensen heeft toch toegezegd.

Oef! dus: mijn eerste week is gevuld. En ik zie het allemaal alweer helemaal zitten, want uiteindelijk heb ik nog een week om die tweede mens te vinden. Wie zoekt, die vindt, en vinden zal ik, daar moogt ge zeker van zijn.

Een gedachte over “Oef!”

  1. Bravo San, zie je wel dat je het kon! Denk nu vooral niet dat alles gedaan is!!!! Maar het grootste deel is done and over.
    Marc

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *