Den anderen is al langer bezig, ik en de kinderen hier en daar. Zaterdag zijn we er dan echt goed ingevlogen en Michel mag dan al meer gedaan hebben, hij zit daar vanachter tenminste alleen. Opkuisen en vier kinderen motiveren om voort te doen (enfin 3, want Anna is nu niet helemaal de beste hulp in huis), het is niet echt evident.
Zaterdag heb ik ze gemotiveerd door te zeggen dat, als er al een duidelijke verbetering te zien was, we gisteren naar mijn zus zouden gaan. Gelukt dus. Maar het was soms zagen en neuten (ik dus vooral en bijgevolg zij tegen mij) tegen de sterren op. Zaterdag was het ook eigenlijk alleen in de namiddag.
Vandaag deze voormiddag begonnen. Er is al deftig wat gedaan, maar nog niet genoeg. Anna loopt meer in de weg dan dat ze helpt, dus die moet ook bezig gehouden worden en nu hebben we, na het middagmaal, toch even een pauze ingelast. Om 16u herbeginnen we.
Weer hetzelfde als zaterdag: als we er vandaag nog door geraken of minstens ver gevorderd zijn, dan doen we morgen een uitstapje. Het ziet er naar uit dat het zeer mooi weer wordt, dus ik denk dat we eens de glijbaan op de Blaarmeersen gaan uittesten.
Hmm. Ik denk dat die uitstapjes eigenlijk evenveel motivatie voor mij zijn als voor hen 🙂