Dagje zee

Nu ben ik ongeveer een klein uurtje thuis. Het was vandaag de dag-van-de-uitstap-naar-zee-en-kijken-naar-TAZ.

Voor de gelegenheid gingen er twee vriendinnetjes mee. Twee zusjes die zeer goed bevriend zijn met respectievelijk Louis en Jan, maar ook goed overeenkomen met Zelie en Anna. Om alles makkelijker te maken waren ze gisterenavond al gekomen en blijven slapen. Want het plan was om om 11u iets te zien en daarvoor moesten we dus de trein om 9u06 hebben aan de Dampoort.

We gingen sowieso ten laatste om 7u30 moeten opstaan, maar zoals altijd als er vriendjes blijven slapen waren ze vroeger wakker: om 6u35 (rotkinderen soms) stonden de jongens aan mijn bed. 10 minuten later heb ik mijzelf eruit gehesen om hen en de vriendinnetjes te laten ontbijten. Zelie en Anna sliepen nog en die heb ik toch nog even laten liggen.

Het is mij gelukt om iedereen klaar én paraat te krijgen tegen 8u30 en we waren mooi op tijd voor de trein. We waren dus ook mooi op tijd in Oostende, wat nodig was want we wisten wel dat we in het Leopoldpark moesten zijn, maar waar juist… Maar kijk, uiteindelijk waren we er een half uur te vroeg en hadden we eerste keuze om een goed plaatsje te vinden en reserveren. Die keuze, die bleef niet lang open, want zo’n 10 minuten later was de tribune al goed vol en zat de grond voor het podium ook al vol kinderen.

Klop om 11u begon de voorstelling: De Tovenaar van Oz, één van mijn jeugdfavorieten en de kinderen vinden dat ook een heel leuk verhaal. Het werd uitgevoerd door één acteur en het was een uur genieten voor mij: herkenbaar, leuk, grappig, jeugdsentiment. De drie oudsten vonden het ook fantastisch, Anna was een beetje aan het draaien hier en daar maar bleef verrassend kalm, Jan en zijn vriendinnetje hadden het een beetje moeilijker: enerzijds vonden ze het wel leuk, maar ik merkte dat een uur een beetje te lang was voor hen.

Daarna hebben we gepicknicked, zijn de kinderen gaan spelen in de speeltuin daar en uiteindelijk zijn we aan het strand beland, waar anders. De rest van de namiddag niets meer gedaan. Gisteren in de Blaarmeersen mijn teen opengehaald aan een steen, zodat ik het mij niet wou riskeren om te gaan zwemmen. Terwijl de kinderen zich met elkaar amuseerden (het voordeel van vriendjes mee te nemen op uitstap: veel minder ruzie en veel meer gespeel) heb ik mij op mijn handdoek gelegd en genoten van het nietsdoen.

De dag aan zee geëindigd met een leuk weerzien. Dit jaar opnieuw fantastisch wijze mensen leren kennen tijdens de Gentse Feesten en vlak voor we de trein naar huis namen heb ik één van hen nog eens ontmoet. Drukke madam want is nu medewerker voor TAZ, gaat daarna naar Berlijn, dan op post op Jazz Middelheim en dus met een beetje geluk zie ik meer van haar vanaf september. Het drankje was wel de ideale afsluiter van de dag.

Zeer raar weer aan zee: de hele dag goed warm, zonder overdreven te zijn. Zeer aangenaam warm dus. In de voormiddag meestal bewolkt zodat we geen last hadden van brandende zon tijdens de voorstelling. Toen ze op de speeltuin zaten was er wel zon, maar de speeltuin lag tussen de bomen, dus volledig in de schaduw. Eens op het strand waren de wolken terug en heeft het kwasi de hele namiddag gedruppeld: geen miezerregen of echte regen, wel relatief constante druppels. ’t Heeft ons en een hele hoop andere mensen alleszins niet van het strand kunnen verjagen.