Toen we gisteren thuiskwamen zei Anna dat ze vandaag al naar school wou. Ze is al bijna een hele week zonder medicijnen, is helemaal niet ziek, dus waarom niet. Het ging toch maar een halve dag zijn gezien we ’s middags haar handje moesten laten verzorgen in het UZ.
Deze morgen was ze nog steeds enthousiast. Ja, ze ging naar school gaan, dus samen met de anderen klaargemaakt, op de fiets en richting school.
Eerst Zelie, Louis en Jan afgezet en toen had ik al kunnen denken dat die eerste schooldag toch niet zo vlot zou verlopen, want ze ‘wou bij Zelie en Louis en Jan op school’. Toch maar doorgefietst naar haar schooltje en zien wat het gaf.
Afstappen was geen probleem. Binnengaan ook niet, maar haar achterlaten is niet gelukt. Toen ze alle kindjes en de juffen zag was haar goesting om al terug naar school te gaan volledig voorbij. Ze klampte zich vast aan mijn hals en was met geen stokken los te krijgen … niet dat ik geprobeerd heb hoor 🙂
Maar Anna is ondertussen toch al eens op bezoek geweest en heeft de juf en de kindjes gezien. We gaan nu een kalender maken waarop we de dagen gaan afkruisen wanneer ze weer met school ‘moet’ beginnen en dan die dag aanhouden dat ze zeker moet gaan. Het zal sowieso een drama worden, die eerste dag. Met al die verwennerij en aandacht van de laatste twee weken is dat te verwachten.
Maar nu krijgt ze nog even respijt.
Hey, Noor wou de eerste week ook niet naar dat ‘kleuterklasschooltje’ zoals ze zelf zei. Ze wou ook naar de school van Daan en Kobe… Ondertussen gaat het al heel wat beter en zegt ze ’s avonds al niet meer dat ze niet meer wil gaan.
Alleszins al heel positief dat ze al naar school kan!