Les 2 ondertussen achter de rug en het was weer ongelooflijk leuk. Minder volk, maar daarom niet minder enthousiast. Allez, van de andere meisjes (ja, enkel meisjes deze keer) weet ik het niet zeker wegens dat ze naast mij stonden en ge niet echt tijd hebt om elkaar te bestuderen. Maar van mijzelf en de leraar kan ik dat wel zeggen.
Wat ik van fysieke klachten aan de vorige les had overgehouden, was niet veel. Tegen zaterdag begonnen mijn kuiten een beetje te trekken en zondag stonden ze stijf, maar gisteren was het al beter en vandaag volledig over. Morgen daarentegen …
Ik vreesde een beetje voor vandaag, wegens vorige nachten te weinig geslapen en dus doodmoe. Maar het ging. Kwa bewegingen al iets beter dan de eerste keer (zoals beloofd door de leraar en dus effectief zo), kwa uithouding moest ik iets meer op mijn tanden bijten, wat te verwachten was. Maar ik heb het volgehouden en ik ben dus trots op mijzelf.
Thuisgekomen heb ik wel een (zeer) warm bad laten lopen om mijn ledematen in te laten weken: ik voelde mij lichamelijk geradbraakt en tegelijkertijd een pak minder moe. Had ik nog naar een feestje gemoeten, ik zou er met veel zwier naartoe gegaan zijn.
Yep. Ik heb ‘mijn sportdink’ gevonden. De dinsdagen en/of donderdagen dat ik niets anders te doen hebt, zult ge mij daar kunnen vinden, maar misschien nog niet direct overmorgen: eerst eens afwachten hoe mij lichaam gaat reageren na deze sessie.
Zodra ik weer een beetje meer adem heb en vaster op mijn benen sta, kom ik meedoen. Dat heb ik mezelf en David beloofd.
juij!