Het is maar goed dat we een selectief geheugen hebben.
Voor de gevoelige mannen onder jullie: stop maar met lezen. Voor toekomstige eerste maal moeders, misschien kan dit wel interessant zijn (maar misschien ook helemaal niet hoor).
Bij elk van mijn kinderen heb ik borstvoeding gegeven (en bij Anna geef ik nu dus ook borstvoeding). Voor mij was het geen kwestie van een keuze maken, ik wist gewoon dat ik dat ging doen. Heb nooit flesjes overwogen, toch niet voor die eerste maanden.
Maar het is waar wat “ze” zeggen: als je niet 100% overtuigd bent is het misschien beter het niet te doen want het vergt toch een zekere, zullen we zeggen, toewijding.
Er zijn veel en zeer goede redenen om het te doen:
- het zou de immuniteit van je baby versterken. Ik zeg “zou” want ik heb nu gehoord dat als je het minder dan 6 maanden zou doen, het toch niet veel zou uitmaken. Mijn motto is echter “baat het niet, het schaadt niet”;
- je hoeft je nooit zorgen te maken of je genoeg eten bijhebt (zeer praktisch)
- je bent vlugger terug op je oude gewicht en meestal val je zelfs af (ik toch)
- je creëert een unieke band met je baby: het zijn zeer intieme momenten waar ik intens van geniet
en ik zal nog een paar zeer goede redenen vergeten zijn, maar er zit ook een andere kant aan de medaille:
- het vreet energie
- het duurt (veel) langer dan een flesje geven
- en het doet pijn … serieus. Ik kan het niet echt weten want eerlijk gezegd, ik ben niet zo voor SM :), maar ik vermoed dat het zo’n beetje aanvoelt als tepelklemmen gebruiken. Ook al hebben babies geen tanden, de tandjes zitten klaar onder het tandvlees en het is serieus pijnlijk als dat zich rond je tepel klemt. Vooral de eerste dagen: het is alsof je een serieuze blauwe plek hebt waar dan nog eens constant hard in genepen wordt. Auw! Toegegeven, het betert met de dagen en eens dan de initiële pijn van het vastnemen voorbij is voel je het bijna niet meer, maar het is toch telkens weer een paar seconden op je tanden bijten.
En kijk, ondanks al dit doe ik dit nu al voor de vierde keer en heb ik er nog nooit spijt van gehad. Michel daarentegen … 🙂
Michel daarentegen …: hem kennende zal ie er wel iets op vinden 🙂
Aha, mis ik hier iets dan dat gij Michel zoudt kennen op dà t vlak 🙂
Zal dan waarschijnlijk verschillen van persoon tot persoon, want echt pijn heeft het bij mij eigenlijk nooit gedaan. De andere minpunten waren er wel degelijk, maar dat van die pijn kan ik me niet goed herinneren. Ofwel is het inderdaad een selectief geheugen dat ons parten speelt…