Koorts kan eigenlijk ook wel wijs zijn.
Zo lag ik gisteren in bed en besefte ik dat heel mijn hoofd gloeide. Meer zelfs. Het was alsof het warmte uitstraalde, zoals een kachel, zodat iedereen die in de buurt was gerust zijn handen kon warmen door in de buurt van mijn hoofd te zijn. Niet dat ook maar iemand was, maar het was de gedachte.
Een beetje later koelde mijn hoofd af en verplaatste de warmte zich naar mijn middenrif, armen en handen. Het deed mij denken aan die ‘genezers’ die hun handen boven mensen houden en dat die mensen dan een warmte voelen en zo ‘genezen’ geraken en ik vroeg mij af of ik dat nu ook zou kunnen doen (alsof hé).
Ik vroeg mij af of de warmte nog zou zakken, maar ik kan het niet bevestigen of ontkennen, want ik ben dan in slaap gevallen.
De koorts is minder vandaag, de hoofdpijn en zwakte niet. Gloeien zal ik dus straks wel niet doen in mijn bed. Nadeel van minder koorts: mijn kraantje, dat door de warmte gelijk wat opgedroogd was, staat weer volop te lekken en mijn sinuspillen zijn op (vandaar ook dat de koppijn niet verbeterd is). Morgen dus langs de apotheker passeren.
Maar al bij al gaat het dus de goede kant op.