Happy bunny

Deze morgen heb ik plaats vier afgezocht in de saga ‘waar is mijn autosleutel van mijn sleutelbos gevallen?‘: het station van Brugge.

First things first en rechtstreeks van de trein naar de politie en dan de balie van de verloren voorwerpen. Zeer behulpzame mensen die de nodige opzoekingen deden om te zien of er iets binnengebracht was. Pech want er was niets, of toch geen autosleutel.

Dan maar rondgeneusd tussen de fietsrekken om te zien of daar iets lag, maar ook weer nul op request. Tot slot gaan aankloppen bij Fietspunt, maar daar was het nog gesloten. Voor het raam hingen twee sleutels, maar geen autosleutel, dus dat zag er dan toch niet goed uit.

Vanavond vooraleer de trein weer naar huis te nemen, toch nog eens bij Fietspunt langs geweest: als ge het niet vraagt, dan kunt ge het niet weten. Ik had nog maar een halve vraag gesteld, of de man in de container vulde mij al aan: er was een autosleutel van Fiat. Joepie! Gevonden!

Eens thuis heb ik hem toch maar direct geprobeerd: ge kunt nooit weten dat er nog iemand in het station van Brugge zijn Fiat autosleutel zou verloren hebben. Maar niet dus. Het is wel degelijk mijn sleutel.

Ik kan mijn auto terug gebruiken! Ik kan mijn auto terug gebruiken!