Ze is toegekomen en op TV zeggen ze dat het alweer voorbij is. Of toch in de mate dat we ze gehad hebben de vorige 5 dagen.
Wreed jammer, maar ondertussen heb ik er toch van genoten.
Vrijdag waren de kinderen thuis en wegens het fantastische weer hebben ze de hele tijd buiten gespeeld.
Veel zon gehad zaterdag op het feestje van mijn neefje zodat we daar ook de ganse tijd buiten zaten. Ook ’s avonds, alhoewel het toen wel een pak frisser was. Maar met de zijpanelen van de tent dicht en een kleine verwarming in de tent was het meer dan genietbaar.
Zondagnamiddag dan zalig genoten op het terras aan de Graslei … en ook een beetje binnen in het café wegens heel lichte regenval. Maar de kinderen bleven buiten en konden zich goed uitleven.
Gisterenvoormiddag heb ik dan een beetje slaap ingehaald en voor de rest van de dag, tot ik de kinderen moest afhalen, lui in de zetel gelegen. Eigenlijk jammer maar het was duidelijk nodig. Maar eens de kinderen thuis waren heb ik een pick-nick samengesteld en zijn we met ons vijfen (Michel was nog op het werk) naar het park getrokken: eerst hebben de kinderen een beetje gespeeld in de zandbak/speeltuin, dan heb ik voor iedereen een ijsje gekocht bij de ijscrèmewagen en daarna hebben we onze sandwiches opgegeten op het gras. Genieten.
Vanmiddag ben ik dan met vriendin E. op de vrijdagmarkt een koffie gaan drinken in plaats van dat thuis te doen. Lekker op een terras in de volle zon en buiten de wind gaan zitten: het kon putje zomer geweest zijn. Toen de kinderen thuis waren zijn we dan even gaan wandelen in ’t stad: Anna in de draagzak op mijn buik, Zelie en Jan elk met een buggy en Louis zonder iets maar hij was van dienst als “papa” om Zelie af te lossen met de buggy. Een klein beetje boodschappen gedaan en op het gemak terug naar huis.
Voor morgen geeft het weerbericht direct 5° C minder: we zullen het mogen voelen. Maar het zou de eerste keer niet zijn dat ze zich vergissen dus hoop doet leven.