Vanavond afscheid genomen van een vriendin uit de oudervereniging. Ik had de eer om de speech te mogen schrijven en voor een keer ben ik niet compleet mistevreden over mijzelf:
Twee jaar geleden vroeg ik jou om bij de oudervereniging te komen. Met drie kinderen op school was je was al enkele jaren actief als klasafgevaardigde en je had net een stapje terug gezet in jouw carrière om meer tijd met de kinderen door te brengen, dus de timing was ideaal.
Temeer daar je niet geschikt was om geen uitdagingen te hebben, dus jouw energie die je niet op professioneel vlak kwijt kon, stak je met veel plezier in de school.
Het waren maar twee jaren in de oudervereniging, wat niet wil zeggen dat je niet opgevallen bent: je was actief in het comité voor de Algemene Vergadering en bracht een paar interessante namen aan, we konden je steeds vinden in de vergaderingen van de schoolraad waar je jouw steentje bijdroeg en ook over Gezondheid en preventie had je een mening. En uiteraard bleef je actief als klasafgevaardigde en kon ik op je rekenen om het even van mij over te nemen als ik mijn secretarisrol eens niet kon waarmaken.
Er was geen enkele vergadering waar jij je op de achtergrond hield. Je bracht steeds je steentje bij tot elke discussie. Kalm, weloverwogen en telkens zeer onderbouwd, en dit werd door iedereen geapprecieerd.
Maar je werd weer rusteloos: professioneel vond je niet genoeg uitdagingen en ondanks de inzet die de oudervereniging vroeg, kon dit het gebrek niet compenseren. Je ging op zoek naar een nieuwe professionele uitdaging en vond die ook in Brugge, maar met het jammere gevolg dat deze job zoveel inzet vroeg dat jouw vrije tijd er serieus bij inschoot.
Je bent iemand die, als je een keuze maakt, er helemaal voor wil gaan. De nieuwe job was exact wat je zocht en waar jij je volledig in kon geven. Maar naar jouw gevoel had dit voor gevolg dat jouw engagement voor de oudervereniging erbij inschoot. Liever dan half werk te leveren besloot je dus om een stapje terug te zetten en andere mensen de kans te geven zich wel voor 100% voor de school in te zetten.
We nemen vanavond afscheid van jou in de oudervereniging, maar gelukkig niet van jouw engagement voor de school. Net zoals de voorbije jaren ben je ook dit jaar weer actief als klasafgevaardigde en dus weet ik zeker dat er nog veel navergaderd zal worden, zij het met andere compagnons dan de mensen hier aanwezig.
Ik weet dat je vond dat je niet echt ‘je ding’ vond binnen de oudervereniging en we begrijpen je keuze wel, wat niet wil zeggen dat we het leuk moeten vinden. Ik zal je alleszins missen en vooral de gesprekken en discussies na de vergaderingen.
We wensen je veel succes in je werk, met je gezin en in je leven en je weet dat je zeer welkom bent om nog eens te komen navergaderen met ons.