Et voila

Het eerste semester zit er op. Allez, dat denk ik toch. Ik heb toch de indruk dat ik voor het laatste examen niet gebuisd zal zijn, en dat is uiteindelijk al wat telt. Sowieso heb ik mijn resultaten ergens einde volgende week en tot dan ga ik er mij echt niet meer in opjagen.

Het eerste semester viel beter mee dan verwacht. Ik had er schrik van, zo terug gaan studeren na 16 jaar, maar het bleek niet echt nodig. Alhoewel ik het mij toch wel af en toe beklaagd heb, zeker als er deadlines in zicht kwamen en ik die uit het oog verloren was.

Het eerste semester had ik mij voorgenomen een beetje een afwachtende houding aan te nemen. Beginnen bij de twee vakken die in het ‘modeltraject’ zitten en zien wat dat gaf. Het modeltraject doet er uiteindelijk 5 semesters over in plaats van 4 (met nog 2 kleine vakken in het 5e semester) en ik had mij wel al voorgenomen het op 4 semesters te houden. Tenminste, als die eerste semester meeviel. En dat deed hij dus.

Het eerste semester is voorbij en ik heb mij nu voorgenomen om het mijzelf volgende semester een beetje moeilijker te maken: opnieuw op vrijdag de twee vakken van het modeltraject, maar ’s avonds ga ik minstens één van de vakken van het 5e semester meepikken, misschien zelfs alletwee. Of eerder: waarschijnlijk zelfs alletwee. Want het derde semester wordt al intensiever wat echt lesgeven betreft en het vierde semester is stage, dus moet het nu eigenlijk gebeuren.

Het eerste semester van mijn opleiding zit er op. Nog 3 te gaan. Allez huppe!