Gisteren, toen ik Jan afzette aan de peutertuin, zei de kinderverzorgster dat het er naar uit zag dat hij de windpokken had.
Ik keek doodverbaasd: windpokken? Waar? Hoe? Ik had al rode vlekjes gezien op zijn vel, maar niet zo veel en ik dacht eerlijk gezegd dat het muggebeten waren. Er stonden nergens blaasjes op dus …
Nu, de kinderverzorgster was er toch goed van overtuigd maar gezien hij nog geen blaasjes had mocht hij blijven (kinderen met windpokken mogen namelijk niet in de peutertuin tot de blaasjes opgedroogd zijn).
En ja hoor. Tegen dat ik hem ’s namiddags ging ophalen waren er al een pak vlekjes meer en had hij zijn eerste echte windpok (met blaasje) op zijn rug. Direct bij de apotheker gestopt om een voorraad producten binnen te halen: uitdrogende lotion, anti-jeuk poeder, koortswerende middelen, …
Jan is nu thuis tot alle blaasjes opgedroogd zullen zijn. Gelukkig is hij (nog niet?) ziek in de zin dat hij koorts heeft of lastig is. Hopelijk blijft het dus zoals het nu is.
Windpokken betekent ook geen water en geen zon. Beiden niet zo goed. Dinsdag en vrijdag gaan we normaal gezien zwemmen, dus dat mogen we vergeten voor de komende (twee) weken. Geen zon zal ook een probleem zijn als het weer weer mooi wordt want Jan (en de anderen) doen niets liever dan buiten spelen.
Het grootse probleem is voor zaterdag: we hebben een feestje en er zullen veel kinderen zijn en we dachten om de zwembadjes buiten te zetten. Dat mogen we nu vergeten want hoe leg je uit aan een twee-jarige dat iedereen in het water mag spelen behalve hij?
Breng hem even bij de oma of tante of… dan kan hij daar lekker verwend worden en hebben de andere kindjes toch nog een leuke middag?
Alle familie is er, helaas (eigenlijk: gelukkig).