longontsteking

Vandaag was het controle voor Louis: nieuwe foto’s bij de radiologie om te vergelijken dus met vorige week.

We waren er nogal vroeg dus er was geen wachten. Gezien ik zwanger ben mag ik niet mee naar de foto’s, dus Louis moest het alleen doen. Dat deed hij vorige week trouwens ook: flink een handje geven aan de verpleegster, naar het kleedhokje, erop staan dat hij zich alleen kan uitkleden, dan foto’s, weer alleen aangekleed en terug naar mama in de wachtzaal.

Ofwel was het de algemene houding van positiviteit die de meeste mensen tonen bij kinderen (kwestie van een positieve reactie te krijgen hé), ofwel oprechte verwondering. Louis gaf namelijk geen kik, luisterde goed naar wat hij al dan niet moest doen, en stond er dus op zich alleen aan en uit te kleden en hij bleef er zeer vrolijk bij: babbelend en lachend. De radioloog van “amaai, dat is nen flinken ze” en de verpleegster ook. Niets moeten zagen opdat hij zou meegaan en vrolijk de ganse “procedure” door. Niet dat het nu zo erg was en er was niets pijnlijks aan, maar toch. Ikke apetrots natuurlijk.

Het resultaat is goed: de longontsteking is nog niet gedaan maar ze is aan het genezen.

Dus met de foto’s naar onze huisarts die alles nog een goed bekeek: eerst de foto’s, dan Louis zelf. 🙂 Louis heeft dus gelukkig goed gereageerd op de antibiotica en is op de beterhand. Nog een minikuur antibiotica bij (tot en met dinsdag) en dan zou zijn lichaam ofwel moeten genezen zijn, ofwel alleen moeten verder vechten tegen de ontsteking.

Vandaag en morgen nog zoveel mogelijk binnen houden. Zaterdag moeten we naar Nederland voor kerst te vieren (mijn broer organiseert het dit jaar en hij woont daar nu eenmaal) en gezien Louis dus goed is ziet de dokter ook geen probleem.

Op naar een ziektevrije vakantie ??? Dan zijn zowel mama als papa twee weken thuis, dus kunnen we ons nog amuseren…

Alhoewel, ik ben deze morgen met een sinusitis opgestaan en dat is ook niet om mee te lachen want ik mag mijn normale geneesmiddelen niet nemen. 🙁