Op 13 juni is onze familie een jongentje rijker geworden: Klaas is de zoon van mijn nicht K. en haar partner K. (nog een geluk dat hun namen niet met een M beginnen, anders was het M&M :)).
Alhoewel de bevalling niet zonder slag of stoot ging (moeilijk is een eufimisme in dit geval), is het resultaat meer dan de moeite waard: een heel flinke en fantastisch mooie baby. Zoals ik zei tegen mijn nicht: in feite maken wij alleen mooie babies in de familie … en zoals ik benadrukte aan de trotse vader: een zeer schoon baaske maar toch is Anna nog mooier (kan ook niet anders want ten eerste is het mijn dochter en ten tweede is het mijn dochter).
Uiteraard waren haar ouders ook apetrots op hun 4e kleinkind (haar zus heeft het haar al voorgedaan met drie jongentjes).
Groot was dan ook de schok toen ik gisterenavond telefoon kreeg van mijn zus: mijn nonkel D., vader van K. en grootvader van Klaas, is gisteren overleden. Plots. Zonder aanleiding. Voor zover we wisten was hij kerngezond. Mijn zus aan het huilen aan de telefoon, ik aan het huilen en beven.
Via deze weg wil ik mijn familie dan ook heel veel sterkte wensen in de komende dagen, weken, maanden en jaren.
Een gedachte over “Geluk en ongeluk”