Deze middag vertrek ik met de fiets om de kinderen van school te halen. Twee straten verder passeer ik een man die blijkbaar zeer kwaad is en het daarom nodig vindt om fietsen kapot te proberen stampen die tegen de muren van de huizen staan.
Ik ben daar zo niet voor, zo voor niets doen en verder rijden. Ik wordt nogal kwaad en verontwaardigd als mensen zoiets doen. Dus vind ik er dan niets beter op dan die mens aan te spreken. Nu, spreken is veel gezegd. Ik vroeg die mens nogal kordaat om daarmee op te houden, met op andermans fietsen te stampen.
Dat had ik dus beter niet gedaan, want die mens was dus echt heel erg kwaad. Dat bleek nog meer toen hij aanstalten maakte om achter mij te lopen. Gelukkig was ik op de fiets dus kon ik mij rap uit de voeten maken (en zonder fiets had ik mij dat sowieso niet geriskeerd, daar niet van). Die mens bleef roepen naar mij en toen ik op een veiliger afstand was stopte ik weer en riep deze keer dat hij moest ophouden met op fietsen te stampen.
Ik moet u niet zeggen dat dat niet veel hielp. Ik kan u wel zeggen dat geen enkele andere voetganger aanstalten maakte om iets te doen. Dus heb ik maar iemand tegengehouden en haar GSM gevraagd (ik had de mijne thuis laten liggen) en dan de politie gebeld: die man was zo agressief dat ik bang was dat hij nog iemand zou aanvallen los van alle andere dingen die hij zou vernietigen in zijn razernij. Tegen dan was die mens doorgelopen, maar de politie heeft toch geluisterd en de man aan de lijn zei mij dat het doorgegeven was en er iemand op afgegaan was.
Ik vraag mij af of ik hier nog iets van ga horen.
Jij wellicht niet, vermoed ik. Met wat geluk hebben ze die mens te stekken gekregen, maar ik vermoed dat ze jou dat niet gaan melden.
Ik heb zo ooit trillend op mijn benen middenin de nacht gebeld omdat er langs de kant van de weg een vent met zijn lul stond te zwaaien naar mij. Maar ja, als die slim was, was die sowieso al lang weg tegen dat daar ooit politie was…
Wel sjiek dat je het ten minste probeerde, veel mensen lopen/fietsen inderdaad gewoon door.
Blij te lezen dat er nog mensen zijn met burgerzin, ’t lijkt zeldzaam. Goed gedaan!
Verwacht niet veel reactie.
Twee jaar geleden was ik in Venetië toen een oude man in elkaar stortte. Ik heb toen iemand met mijn gsm 112 laten bellen (iemand die Italiaans sprak. Engels kunnen ze daar niet in de centrale…) en ben met de reanimatie begonnen. Na 20 minuten waren de hulpdiensten eindelijk daar en hebben ze die man na een kwartiertje werken er weer door gekregen. Hij ademde weer zelfstandig en werd meegenomen naar het ziekenhuis.
Ik had eigenlijk een telefoontje verwacht om een verklaring af te leggen of om me te informeren naar hoe het die man vergaan was, maar niks.
Ik hoop nog steeds dat hij het overleefd heeft maar het is blijkbaar niet de gewoonte dat mensen die iets melden bij de opvolging betrokken worden.