Zelie schrijft nu ook op een weblog en dat is een echt leerproces.
Ze weet heel goed waarover ze wil schrijven en hoe het erop moet komen, maar haar redeneringen zijn nog niet altijd compleet.
Dus lezen wij mee (afhankelijk van wie thuis is) en proberen haar uit te leggen waarom een stukje niet af is, wat er ontbreekt, dat ‘de lezer’ en aantal stappen in haar verhaal mankeert om te verstaan waarover ze het heeft, zonder haar daarbij woorden in de mond te leggen.
Ze snapt het almaar beter en beter.