Er zijn heel veel makkelijke recepten om vegetarisch te koken. Er zijn er ook een pak moeilijker, of beter: die meer werk vergen dan het gemiddelde vlees/kip/vis, groente, patatten/rijst/pasta.
Vandaag stond pompoenlasagne op het menu (een beetje (veel) aangepast want ik denk dat dat eerder een veganistisch recept was, dus heb ik de groentensaus zoals in het recept gedaan, maar in plaats van die bechamel met soja, een bechamel met melk en boter gedaan én ik heb er nog een pak emmental in gedaan en er dus kaassaus van gemaakt. Een aanrader). De bereidingstijd zou 90′ duren maar hier werd dat al gauw het dubbele. Ik vermoed dat ik in totaal misschien wel maar 90′ bezig was, maar tegen dat ik begon en het op tafel stond, waren er dus 3u verstreken.
En dat is nu nog één van de dingen die mijn tegenhouden om meer vegetarisch te koken: de tijd die je er (soms) moet insteken.
Maar soit, ik vond de lasagne best heel lekker. Louis was minder enthousiast en de meisjes vonden hem heerlijk. Michel vond hem ook goed, al trok hij in eerste instantie zijn neus eens op toen hij hoorde wat op het menu stond (ha! nog maar één dag bezig en hij begint al).
Ondertussen blijven we bezig: voor morgen staat een pasta op het menu met een rucolapesto, vanavond heb ik nog slasoep gemaakt met geitenkaas (mens, lekker dat dat is) en ik heb nog een halve pompoen over, dus moet ik nog eens kijken waar ik die voor het weekend in ga verwerken.
Nog 38 dagen te gaan.