Ongelooflijk, maar morgen gaan we al terug naar huis.
Het zijn al twee mooie dagen geweest. Twee dagen en een avond en morgen breien we er nog 2/3 van een dag aan want om 17u vertrekt het vliegtuig al terug huiswaarts.
We hebben al heel wat gezien, maar alles op het gemak: Zelie’s voet is nog steeds niet 100% en dat is een goed excuus om niet teveel te doen 🙂 We wandelen dus op het gemak, nemen veel de metro en bezoeken weinig dingen binnenin: het zou te lastig worden en ook, de indrukken van buitenaf volstaan meestal wel.
Wat, of beter ‘wie’ we wel overal tegenkomen, dat zijn onze Noorderburen. Altijd en overal vinden ze een plaatsje naast ons: in de kathedraal, bij de fontein, in park Güell, op het strand, op restaurant en zelf in ‘ons’ stamcafeetje. We worden dus achtervolgd. Nu, toegegeven, ze hebben het goed proberen aanpakken. We zien telkens andere mensen. Nu eens een jong koppel, dan weer een ouder echtpaar, of een bende vriendinnen, ook een groepje jongeren, … maar ze geven zichzelf weg van zodra ze hun mond opendoen.
Eens kijken of ze morgen ons spoor ook zullen terugvinden: shoppen staat op de planning en zo moeten we toch zelfs hen kunnen afschudden. Ja toch?