Een vraag die ik de laatste weken nog veel mag horen.
’t Is vakantie en dus ligt alles een beetje plat: niet of zelfs geen vacatures, dus niet veel te doen. Als er iets passeert, dan reageer ik wel, maar meer kan ik niet doen.
Voor de vakantie had ik voor het eerst in jaren wel een hele hoop gesprekken: op het merendeel van mijn sollicitaties kreeg ik voor eens wél reactie en mocht ik langskomen. Maar eens daar bleek bij sommigen dat het echt louter pro forma was en dat ze niet geïnteresseerd waren in mij. Anderen leken wel geïnteresseerd, maar uiteindelijk kreeg ik overal negatief antwoord. Dus nog steeds niets in het vooruitzicht.
Niet dat er niets te doen valt tijdens de vakantie: vier kinders thuis, zij het dan niet altijd allemaal tegelijk, dus ik ga mij niet vervelen (behalve misschien de komende week, want deze ochtend zijn Jan en Anna ook op scoutskamp vertrokken en is het hier zeer stil in huis). Maar deprimerend is het wel. Uiteindelijk ga je serieus aan jezelf twijfelen, terwijl ik echt wel weet dat ik de nodige capaciteiten heb en altijd een goede werknemer ben geweest.
Maar ooit, ooit, komt dat wel goed. Moet wel.