Kado’s

Vandaag een mailtje met de vraag

“Wat zou jij tof vinden dat je gasten kregen (resp 2jarig meisje en 5jarige jongen) en wat zouden ze zelf leuk vinden om te krijgen? (en dit voor de sint en kerst) wij dachten hier aan; een loopautootje en een theaterticket.”

Ik heb dus een beetje aan brainstorming zitten doen en dit was mijn antwoord:

“Ja, ik bekijk dat eigenlijk altijd in de winkel en doe zo mijn ‘inspiratie’ op. Dat en de verlanglijstjes van de kinderen zelf natuurlijk, want hoe origineel je ook wil zijn, kinderen weten nog echt het beste wat ze leuk vinden.

Het moet vooral tastbaar zijn, als in: onmiddellijk kunnen vastnemen en er mee kunnen spelen. Een theaterticket zal wel leuk zijn maar als kado voor onder de kerstboom is het wat ‘vaag’ voor een 5-jarige. Het is iets dat later komt en hij zal zich afvragen welk kado hij nu krijgt.

Onze Louis is 5 en vind momenteel volgende dingen de max: rubberen beesten (dino’s, dolfijnen, haaien, hagedis, …), ongeacht de grootte. Alles met dino’s. Hij kreeg nu bv. een dino gehad waarvan de kop beweegt en de kaken bijten en het een luide brul laat horen. Fantastisch vind hij dat.

Hij kreeg dit jaar ook een skateboard en een verkleedpak om voor ridder te kunnen spelen (harnas, schild, zwaard, …). Alles met ridders en draken vindt hij trouwens ook wreed wijs. Als je bv. voor het ticket zou gaan, geef dan sowieso iets kleins bij. In de Colruyt heb je van die zakjes met een 10-tal diertjes in voor een kleine 5 euro. Er zijn er van vissen en wilde dieren. Altijd een hit. Het moet niet veel kosten, als het maar iets is dat hun interesseert.

Jan is nu bijna 3 en hij heeft een fietsje met steunwieletjes gekregen. Voor een loopwagentje is een 2-jarige misschien al een beetje groot: normaal gezien loopt ze al en gezien zo een wagentje eigenlijk dient om te leren lopen … Een leuk alternatief: een driewielertje of een poppenbuggy: op het een kan ze zelf rijden, met het ander kan ze lopen. Onze buggys worden hier door de jongens en meisjes gebruikt en er wordt vanalles in vervoerd, dus die gaan lang mee 🙂 Verder duplo’s (lego) zijn ook altijd leuk: de poppetjes vinden ze wreed wijs. Jan krijgt nu nog een paar diertjes (we hebben al hopen blokken) en daar zal hij lang zoet mee zijn want hij is dol op diertjes.

En wat ze normaal gezien altijd leuk vinden zijn de knutselpakketjes: parels om te rijgen of (wat wij nu gekocht hebben) om op figuurtjes te ‘plaatsen’ en dan te strijken, plasticine (altijd goed om de ouders op de kast te jagen want een enorme vuiligheid), kleurboeken, -stiften, -potloden. Ge kunt nooit genoeg stiften en zo hebben want die zijn binnen de kortste keren leeg. In de Colruyt of Dreamland is er zo een ganse sectie die samenhangt en ge kunt u niet inbeelden wat voor knutselkeuze er is.

De onze kijken ook graag naar TV (ik weet het, ik weet het :)) en ze krijgen dan ook DVD’s met hun lievelingsfilms (de oudsten zijn grote Disney fans), maar voor een 2-jarige is dat misschien nog wat te lang. Anderzijds: de afleveringen van Musti of Nijntje, Pingu, Bob de Bouwer, Plop…: net lang genoeg om de aandacht vast te houden van een 2-jarige.

En als je dan toch niets echt wil geven: een uitstapje naar de zoo, een bezoekje aan een speeltuin waar ze zich goed kunnen uitleven, eens naar het zwembad, …”

Dat was het voor onze jongens. Voor de meisjes was er het volgende.

Voor Anna, ondertussen ook al 8 maand, een stel blokken met een soort handvaatjes aan en vanalles op en aan: stoffen, spiegel, figuurtjes, … Alles om de tastzin te bevorderen. Ik vind kadoos voor een baby eigenlijk het moeilijkst maar hou er gewoon rekening mee dat ze graag dingen in hun mond steken en hoe meer verschillende texturen iets heeft, hoe leuker.

Zelie weet inmiddels heel goed wat ze wil. Ze is 7jaar, dus wat wil je. Wat ze gekregen heeft: rolerblades (met bijhorende bescherming), DVD (ze had K3 gevraagd maar heeft De Kleine Zeemeermin gekregen, te delen met haar broer uiteraard), een nieuwe hoela-hoep (de derde, de vorige twee zijn rotversleten), een springtouw, parels om vanalles mee te doen (in zo’n knutseldoos met instructies om ingewikkeldere sieraden te maken). Wat ze nog gevraagd heeft: dingen om iets te leren, wat ik persoonlijk fantastisch vind. Maar ‘leren’ is meer Michel zijn gebied dus heb ik hem de opdracht gegeven om voor kerst iets te zoeken.

Dan heb ik nog het gezelschapspel ‘wie is het’ gekocht zodat Zelie en Louis samen kunnen spelen. Elk jaar zit er wel ergens een gezelschapspel tussen: goed om ze een beetje samen te leren spelen en regels te respecteren, alhoewel ze hun eigen regels uiteindelijk wel uitvinden hoor.

Voila, kwa ideeën kan dat wel tellen. Volgend jaar meer.