We zijn de hele dag op stap geweest.
Deze ochtend was het nieuwjaarsreceptie van Stad Gent op het Sint-Baafsplein: anderhalf uur in de kou staan en luisteren naar Pierke, de burgemeester en liedjes zingen met een gratis drankje (of twee, drie, … Ze kijken niet zo nauw hier in Gent :)). Heel gezellig en al, maar kou, kou, kou.
Daarna een hapje gaan eten (hoog tijd want zowel Louis als Jan waren aan het wenen van de kou) met deze meneer en zijn mevrouw en ook deze meneer en zijn mevrouw (foei: zo stiekem doen Tessa) en hun zoontje: Chez Leontine: zeer lekker eten voor niet zeer overdreven veel geld. Te herhalen (gezelschap én eten).
Verder gewandeld met Bruno en Tessa en Henri: eerst een koffie en ijsje gaan eten (dessert belooft aan de kindjes), dan Popville, dan poging gedaan om alsnog de tentoonstelling van Kubrick te gaan bekijken (mislukt wegens volzet) en een soldentje mee te pikken (mislukt wegens ’toch’ gesloten) en dan allemaal naar onze respectievelijke huizen.
De kinderen hebben de hele dag met elkaar gespeeld, gelopen en gelachen (want behalve een traantje van te vallen is er geen enkele keer ruzie geweest) dus dacht ik dat ze wel uitgeteld zouden zijn.
Niets van: nog geen half uur na thuiskomst kwam de buurjongen vragen of de kinderen mochten/wilden buitenspelen en Zelie is gegaan: jas aan en nog drie kwartier buiten gezeten.
Een mens vraagt zich soms af waar kinderen de energie blijven vandaan halen.
@ San: ik wou helemaal niet stiekem doen, ik dacht dat Bruno het al aangekondigd had donderdag, en vond het zelfs wat raar dat niemand er iets over zei 😉 Maar blijkbaar is de boodschap die bij de pralientjes hoorden niet zo goed overgekomen…
@ Radiofonisch Instituut: dan herhalen we dat toch gewoon nog eens als jullie weer beter zijn (allez, het etentje dan, de nieuwjaarsreceptie zal wat moeilijker zijn)? Ik ken dat, heb zelf ook al een paar longontstekingen gehad, en dat sleept lang aan, nog wat geduld en je bent weer kiplekker!!