Vanaf acht maanden mogen babies boterhammen beginnen eten. Anderhalve maand geleden ben ik daar dus mee begonnen bij Anna en haar reactie was om u ziek te lachen: had ik haar vergif gegeven, ze had geen erger gezicht kunnen trekken.
Geen succes dus, om het met een eufimisme te zeggen.
Sindsdien heb ik het af en toe eens geprobeerd en heel af en toe at ze twee of drie dobbelsteentjes van zo’n 3mm, maar meestal werd het categoriek geweigerd: mond stijf dicht en hoofd weggedraaid. Kwestie van duidelijk te zijn, nietwaar.
Tot gisterenavond. Ik gaf haar weer een paar dobbelsteentjes en ze aanvaardde ze zonder protest. Ze heeft zelfs haar pincetgreep geoefend om dan zelf de stukjes in haar mondje te steken (het loslaten was zelfs een relatief succes) en op een bepaald moment nam ze zelfs mijn pols vast om mijn hand rapper naar haar mondje te brengen. Voor ik er erg in had, had ze een halve boterham binnen. Succes dus.
Deze ochtend was het opnieuw van dattem: een halve boterham binnengespeeld zonder enig protest.
Na de groentenpap, de fruitpap, de formule melk en nu de geplette ‘patatjes’ (haar groenten worden ook niet meer gemixed) eet Anna nu ook boterhammetjes. Ze is weer een stapje groter geworden.
wat gaat de tijd toch snel
ik zie ze nog liggen als pasgeborene
eerst leren we eten
dan dieeten 😉