We kunnen nu officieel zeggen dat Anna kruipt.
Gisteren zat ze in de living en ze hoorde mij in de keuken (ze zag mij niet) en dus is ze naar mij toe gekropen, mooi op handjes en knietjes, niets op de buik geslopen.
Ze zal nog wel sluipen hoor, maar nu weet ze toch al hoe het moet en voor we het weten zullen we vergeten zijn dat ze niet kroop.
Ik ben apetrots op mijn metekind! dikke zoen van meter An