Plicht

Gisteren werd het bestaan van twee jaar Gentblogt gevierd.

Er was een leuk feestje in ’t Café en ‘de mannen van Gentblogt’ hadden zich verbonden voor hapjes te zorgen. Niet dat ik één van die ‘mannen’ ben , maar mijn wederhelft wel, en dus had ik mij vrijwilliger gesteld om ook een hapje te maken (ik was gisteren thuis, wederhelft moest werken).

Gisteren heb ik me dan de hele dag bezig gehouden met tortilla’s te maken, na een hint van deze meneer hier naar aanleiding van dit, en dan ’s avonds, nadat de twee jongsten in bed zaten ben ik gaan feesten.

Het moet gezegd worden: de afwezigen hadden ongelijk. Leuk feestje, plezante locatie (vooral de open haard buiten vond ik zeer leuk, alhoewel ik er eigenlijk niet bij gezeten heb) en meer dan aangenaam gezelschap.

Gezien ik niet van de meest sociale beesten ben die rond lopen heb ik vooral met reeds bekenden gepraat, maar toch ook een aantal nieuwe mensen leren kennen, o.a. Tvdv, Joke en Tjoff. Wreed wijs.

Toen ’t Café zijn deuren sloot om 4u heb ik wijselijk (zij het met veel tegenzin) besloten om toch maar een einde te maken aan mijn avond: met een beetje pech stonden 3 uur later een viertal kinderen aan mijn bed. Sowieso kon ik nog maximaal 3,5 uur slapen want zaterdag is hier nogal hectisch.

De kinderen zijn braaf geweest: ze hebben mij het extra half uurtje gegund vooraleer ze wakker werden. En toen ik dit alhier las, was ik redelijk blij met mijn beslissing om naar huis te gaan: had ik het niet gedaan, dan had ik nu nog niet geslapen 🙂