Anna had gisterennacht al overgegeven en gisterenvoormiddag nog eens. Sindsdien weigerde ze eten en drinken. Ze had ook 39°C koorts. Op zich niet zorgwekkend gezien ze overgegeven had, maar na het overgeven kwam de diarree.
Gisterennamiddag heb ik haar en haar broers en zusje, in de capabele handen gelaten van hun papa om naar ons huis te vertrekken om te kuisen.
Om half zes krijg ik telefoon van Michel: dat Anna nog altijd niet wil eten of drinken en dat haar stoelgang ondertussen volledig liquide was.
Gebeld naar de wachtdienst en we konden direct gaan. Allez: eerst moest ik Anna halen en kon er dan pas naartoe, dus we hadden een afspraak voor ongeveer een half uur later.
Uiteindelijk bleek er nog geen reden tot paniek: een virus. Het was wat ik al vermoedde want Louis en Jan hadden in de voorbije dagen ook al overgegeven en toen ik Anna ging ophalen klaagde Zelie ook al van buikpijn. Bij mij is mijn darmstelsel de laatste dagen ook al een beetje om zeep.
Het enige wat we moesten zien te bekomen was dat Anna zou drinken, om het even wat, en maximaal 50cc per keer, zodat ze niet zou dehydrateren, maar voorlopig was daar nog geen spoor van te zien.
Eens thuis gekomen heb ik haar opnieuw drinken aangeboden en ze heeft toen toch een paar slokjes water gedronken en ook een slokje of twee cola. Maar daar waar ze zo vrolijk was bij de dokter is ze, eens terug, beginnen huilen en krijsen alsof ze erge pijn had.
Ze weigerde eten en drinken en wou ook niet slapen.
Na lang proberen, het was ondertussen bijna half negen, heb ik haar uiteindelijk in slaap gekregen door met haar in ons bed te gaan liggen.
Vandaag gaat het gelijk al wat beter. Anna heeft al heel veel geslapen deze voormiddag maar ze heeft ook al drie kleine flesjes gedronken. Ze heeft nog steeds diarree, maar ze lijkt al een beetje vrolijker en actiever.
So far so good.
2 gedachten over “Slapjes”