Het is acht uur en twintig minuten en alle kinderen zitten al tien minuten in bed. Wat eigenlijk vroeg is want nu met de vakantie blijven Zelie en Louis toch wel normaal gezien tot negen uur op. Maar ik wou een beetje rust. Stilte. En het was een lange dag, dus de kinderen kunnen er maar deugd van hebben om eens op tijd in bed te zitten.
We zijn vandaag een dagje gaan ‘stappen’: bezoekje aan Mini-Europa en het Atomium (klikt maar hier voor schooone footoos). Gekozen omwille van de halve beschutheid (ze gaven regen voor vandaag maar we hebben er geen gezien) en het nog niet gezien hebben.
Deze morgen rond half elf vertrokken en we waren terug in Gent om vijf uur. Wreed speciaal was het niet helemaal. Uiteindelijk is er niets te doen hé: rondlopen en kijken en een beetje de toerist uithangen
en in het Atomium aanschuiven voor de lift naar de hoogste bol, maar niet moeten aanschuiven voor de andere bollen te bekijken.
Maar het was eens iets anders en vooral en belangrijker: we waren allemaal mee, dus ook papa en dat was wat telde voor de kinderen en we hebben een fijne dag gehad.
Nu nog een beetje lezen en dan ga ik ook mijn bedje opzoeken.