Versta mij niet verkeerd: ik zie mijn kinderen doodgraag. Oh wee degene die er ooit een vinger naar zal uitsteken. Hij is hem garantie kwijt en dat zal niet alles zijn.
Maar uitspraken als ‘He’s our world. Everything we do, we do for him’ van ouders over hun kind, daar wordt ik toch fysiek misselijk van (Vitaya, ‘Huisje niet tevree’).
Get a life. Uw eigen leven bijvoorbeeld?
Ja, zot wordt ge van zo’n mensen. Niks anders te doen, zeker?
….begrijp geen fuck wat je bedoelt…