Vooruitgang

In de verbouwplannen. Er zit schot in.

Ik had al eens geschreven dat ik vertrouwen had in onze ontwerpers en dat ik er zeker van was dat er iets goeds uit de bus zou vallen, en ik heb nog gelijk gekregen ook.

Toegegeven, toen ik de verschillende plannen zag kreeg ik shock na shock. De plannen waren zo anders dan dat ik ooit had kunnen denken dat ik echt heb moeten bekomen.

En dat is dus helemaal niet negatief bedoeld, maar als je daar zelf geen zicht in hebt en al ‘k weet niet hoe lang op een bepaalde manier van een ruimte gebruik maakt, en als dat dan eigenlijk plots volledig op zijn kop gezet wordt, is dat wel een schok.

Maar zo aangenaam verrast dat ik was. Drie verschillende indelingen van de ruimte en op die drie indelingen, telkens nog twee varianten.

Zes plannen dus. Ge zoudt dus denken dat we daar onze gading dan wel in vinden, maar neen hoor: wij hebben gewoon eigenlijk één plan genomen maar met de trap anders gestoken … zodat dus een aantal elementen van de ene plan ook moeten gewijzigd worden.

Neen. Ik zie het zo ongelooflijk goed zitten, ge kunt het u niet inbeelden.

Volgende fase: details uittekenen en materialen kiezen. Die details, daar maak ik mij ook geen zorgen over. Die mensen weten echt wel waarover ze praten en wat een goed idee is of niet.

Materialen kiezen. Hmm. Daar ben ik minder gerust in. Niet dat Michel en ik niet overeen komen op dat vlak. Griezelig genoeg hebben we op dat vlak identieke smaak (en dat kan je van ons niet veel zeggen). Maar het kan zo twee richtingen uitgaan … of misschien toch een combinatie van de twee?

Er zal nog mogen nagedacht worden en goed gekeken worden naar wat we nu echt het allerleukst vinden en als we dat toch niet vinden, sowieso een beslissing nemen en er mee leven want vanaf moet het vooruit gaan 🙂