Onbereikbaar

Een ganse dag off-line. Behalve vorig weekend, toen ik gewoon niet thuis was, is dat in eeuwen niet meer gebeurd.

Dat on-line zijn, dat is soms een soort verslaving. Als ik thuis ben ga ik geregeld naar de computer om te kijken of er geen nieuwe mails zijn, of er niemand iets gepost heeft op zijn/haar weblog of om gewoon te surfen.

Met vorig weekend eruit te zijn merkte ik zondagavond, toen we terug thuis waren, dat ik dat in het geheel niet gemist had, dat on-line zijn.

Vandaag dus nog eens een hele dag off-line en dat doet wel deugd. Pas vanavond laat (het was al 23u gepasseerd – m.a.w. ben ik 24u weg geweest) de computer open gedaan en ja, er waren een hoop mails en er waren een paar mails bij die ik misschien beter een beetje vroeger had gelezen en beantwoord, maar niemand ligt er van wakker of gaat ervan dood dat dat niet gebeurd is.

‘k Ga daar weer eens een beetje meer gewoonte van maken want ik heb daar altijd van gehouden om zo af en toe onbereikbaar te zijn.

‘Er is nog altijd uwen GSM’ hoor ik jullie denken. Awel, dan hebben jullie maar gedeeltelijk gelijk. Ja, ik heb een GSM, maar goed werken doet ie niet meer: als er iemand mij wil bellen besluit hij spontaan om zichzelf uit te zetten. Batterij probleempje denk ik.

Concreet houdt dit in dat, als ik niet af en toe mijn telefoon controleer om te zien of ie nog aanstaat (en dat doe ik niet echt), hij voor hetzelfde geld uit staat. Tot daar mijn bereikbaarheid dus en alhoewel dit een aantal mensen serieus op de heupen kan werken, stoort het mij in het geheel niet 🙂

2 gedachten over “Onbereikbaar”

  1. ja sandra,ik had een van de eerste gsm(gekregen)en toen die na een paar jaren stuk was,genoot ik echt van de rust als ik eens ergens was.Ik leerde mijn kinderen dat ze moesten leren wachten tot ik thuis kwam om iets te vragen,dat lukte .Nu heb ik eentje dat in de schuif lig voor als ik met de wagen wegrij,voor als ik eens een autopanne zou hebben.De pc is een postbus smorgens en savonds het chatuurke met de kinderen die alleen wonen.

  2. ik ken dat gevoel van zo altijd te checken of je geen mail enz hebt. en als je dan eens een dagje offline bent, besef je dat die “stress” wegvalt eh :-). de digitale wereld, tis iets!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *