Neglect

’t Is hier de laatste dagen een beetje kalm geweest. Alleen op de blog hoor. Het leven ernaast kon niet drukker zijn.

Niet dat ik niet geschreven heb. Integendeel, maar de schrijfsels kunt ge alhier lezen en ook, wat niet direct opvalt, als ge dan op een paar dingskens klikt in de kolom ‘Agenda’, dan verschijnt mijn naam ook al eens af en toe.

Die agenda invullen, dat vind ik namelijk wijs. Weinig inspiratie voor nodig, gewoon een korte samenvatting, maar wel prutswerk: een miniem beetje lay-out/herschrijven, prutsen met data en uren, plaatsen, tickets, prijzen. Dingen al dan niet in vet of italic. Linkske hier, verwijzingske daar, … Prutswerk dus, en dat vind ik leuk. Maar ook: de organisatoren vinden dat leuk dat we er toch een beetje aandacht aan besteden en dat, op zijn beurt, vind ik ook weer leuk.

En eigenlijk is dat ook al twee dagen geleden dat ik mij daarmee bezig gehouden heb: schoolvakanties zijn geen vakantie meneer. Neen hoor. Dat zijn bomvol geplande dagen en zo gaat het al heel de week: circus bezoeken, mijn vader bezoeken (hij doet het goed trouwens, zo terug thuis, ziet er weer zijn oude zelf uit), een paar emoties verwerken, een vergadering van het Project, Halloween lopen met de kinderen, de traditionele 1 november wafelenbak bij mijn tante, een feestje meepikken (geen karakter ikke: het was begod 5 u tegen dat we thuis waren) en een ganse namiddag rondhotsen in het Museum voor Natuurwetenschappen en ik voel me een beetje als een schotelvod momenteel, zo slap en (over)vermoeid. Al bij al was woensdag nog de enige rustige dag deze week.

Maar het is al een leuke week geweest én ze is nog geeneens voorbij. Morgen gaan, op de tekenles na, alle kinderactiviteiten gewoon door, dus rusten zit er weer niet in. Overmorgen nog een babyborreltje meepikken en dan zal de laatste vakantiedag er ook weer opzitten.

Time flies when you’re having fun.