‘In de boekskes’ staat dat je, als ouder, zo af en toe eens exclusieve aandacht moet besteden aan één kind. Allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, want met vier kinderen, werken, sociaal leven (zowel van hen als van mij), is het niet altijd evident om zo’n momenten te vinden.
Gisteren was er evenwel een kans en ik heb ze gegrepen: Zelie en Louis waren naar de scouts, Anna sliep en aangezien het vrijdagavond laat was geworden zat het er dik in dat ze lang ging slapen en Jan was in een actieve bui. Toen ik dus voorstelde aan Jan om de namiddag gewoon met ons tweetjes door te brengen, was hij heel enthousiast.
De bedoeling was gewoon een beetje in ’t stad rond te wandelen, handschoenen te kopen voor hem, misschien iets te eten en/of drinken en dan tegen 17u bij Zelie en Louis te zijn op de scouts. Het was mooi weer, dus ideaal om een beetje buiten rond te lopen.
Rond half drie vertrokken, richting Vrijdagsmarkt. Daar was de zaterdagsmarkt bezig en dus stopten we eerst bij het kraampje om koffie en een warme chocomelk te kopen en dat was al direct een hit … vooral toen Jan zijn chocomelk uit zijn handjes liet glippen en de hele beker over zijn jas en broek werd leegegoten. Er waren traantjes, maar al bij al viel dat nog mee, vooral toen de lieve mevrouw Jan zomaar een nieuwe chocomelk aanbood.
De start van onze uitstap was niet zo gelukkig: we zijn onmiddellijk opnieuw huiswaarts gekeerd om hem verse kleren aan te doen, maar eens Jan in een nieuwe broek en jas zat konden we er eindelijk nog eens aan beginnen.
De rest van de namiddag is vlot verlopen, zonder nog enig probleem: we zijn een paar winkels binnen gewandeld, hebben handschoenen gevonden voor Jan, zijn een milkshake gaan drinken in de Tasty World (toch één van mij en de kinderen’s favoriete stopjes voor een drankje) en zo belandden we tegen 17u waar we moesten zijn.
Het was een zeer leuke namiddag. Alleen het terugkeren naar huis, toch nog een wandeling die in de beste omstandigheden met de kinderen een goede 20 minuten duurt, was minder. Tegen dan was Jan wel relatief uitgeput maar hij heeft zich over het algemeen nog zeer goed gedragen en we zijn zonder kleerscheuren thuisgekomen.
Op naar het volgende moment.
tof 🙂 lijkt me inderdaad geen makkie om echt voor elk van de kinderen een plaatsje vrij te maken. Voor Jona naar school ging was het hier al bijna onmogelijk om Luca exclusieve aandacht te geven …