Vijf uur in bed gelegen waarvan toch veel geslapen … denk ik. Een uur geleden wakker geworden met zoveel pijn dat het niet meer te houden was en dus ben ik nu klaarwakker.
De pijnstiller die de tandarts had voorgeschreven zou zwaar moeten zijn en 12uur werken. Blijkbaar is tandpijn daar een uitzondering op: de pijn is nooit weggegaan en dus een uur geleden in alle hevigheid terug gekomen. Op eigen risico heb ik dan maar nog iets genomen (minder straf) en nu is het weer iets draaglijker – alhoewel, wat is draaglijk, nietwaar.
Ondertussen ben ik wel klaarwakker en dus ben ik nog wat aan het prutsen en is het een ideaal moment om TV programma’s te bekijken die ik opgenomen had.
Jeej! En dat op de avond dat ik heel vroeg ging slapen wegens een week waarin ik elke avond iets te doen heb.