De aanzet was al een tijdje geleden gegeven, maar nu is het volop in gang: Anna haar Terrible Two’s zijn serieus ingezet.
Slaan, roepen, trekken, krijsen, stampen, … noem maar op. Hoe luider en harder, hoe beter, blijkbaar, om haar willetje te proberen doordrijven. Toegeven op zo’n momenten doen we dan wel niet. Dan moet ze maar eerst kalmeren en normaal doen. Aangenaam is anders natuurlijk.
This too shall pass en hoe vlugger hoe beter. Gelukkig is ze tussen twee krijsbeurten in nog steeds om op te eten.
is ze al twee???
man wat gaat de tijd snel
ps: ik heb u in de krant gezien
Ophélie werd verleden week 2 en hier hetzelfde liedje, zeg! Het probleem vind ik? Hoe reageer je daar consequent op? Als ze zit te roepen en te tieren, dan negeren we haar. Maar als ze begint te slaan (nog maar één keer gedaan), dan moet je toch reageren? We hebben haar in de hoek gezet, met alle kabaal vandien. Huhu, wanneer zou dat overgaan die TT?
Als ik op mijn ervaring mag afgaan, dan duurt het toch een paar maanden tot een half jaar. Maar effectief consequent zijn of het duurt voor de rest van hun leven.
Als Anna roept en tiert negeren wij haar ook. Als ze slaat dan neem ik haar kordaat vast, zeg ‘neen’ en zet haar ergens anders. Als ze bv op mijn schoot zit, gaat ze er af. Als ze stopt met huilen vraag ik of ze braaf gaat zijn, zij knikt en dan mag ze er terug op en dan is ze – tot nu toe – ook effectief braaf. Op straf heb ik haar eigenlijk nog niet gezet: voorlopig luistert ze. En voor de rest: enorm veel geduld hebben en zeer kalm blijven.