San's Weblog – Pagina 13 – Four kids, a full-time job

Zoef!

Daar ging augustus en tegelijk de vakantie. Voorbij en morgen begint de school.

De kampen zijn allemaal zeer goed gegaan en ze hebben er allemaal van genoten. Zelie is officieel monitor, Anna haalde haar zeilbrevet, Jan zijn technische skills zijn verbeterd en Louis hernieuwde zijn kennis met Fyxxi.

Gisteren nog de vakantie in schoonheid afgesloten met onze jaarlijkse wijk BBQ. Opnieuw een aantal bekende gezichten gezien, maar ook een heel pak nieuwe gezichten, en daarvoor doe je het ook. Nieuwe buren betrekken bij de buurt en van de wijk een heel leuke plaats maken om te wonen.

Ik had nog niets gezegd over de schoolresultaten, maar dus nu even kort.

Bij Zelie is alles in orde gekomen. Ze heeft het zwaar en moeilijk gehad, heeft zelfs nog een oorontsteking opgedaan tijdens de examens, maar haar resultaten waren goed tot zelfs zeer goed. ‘Erdoor’ was het doel, in de 70% was het resultaat *toch wel serieus trots*.

Louis daarentegen heeft gestruikeld. Alle examens waren goed en zijn laatste DP-rapport ook, behalve zijn examen wiskunde. Het was het laatste examen en blijkbaar is het niet meer gelukt om zichzelf te motiveren (ik merkte het, zagen hielp langs geen kanten). Te licht opgepakt (“ik kan dat wel, heb het al gezien/gestudeerd”) met als resultaat een (kleine) buis. Probleem was, in combinatie met zijn vorige rapporten (kerst en januari) had hij een jaartekort. Het resultaat was een B-attest met clausulering voor wetenschappen. We hebben er bijna 2 maanden over gedaan om te beslissen wat hij nu zou doen (vooral hij dan, het is zijn schoolloopbaan). Vorige week werd de knoop doorgehakt en hebben we hem ingeschreven in een andere school, andere richting. Hij lijkt enthousiast, ziet het volledig zitten. Wij hebben met de school gesproken en hebben er een zeer goed gevoel bij. Het zal afwachten blijven, maar ik denk dat het goed komt. Vanavond is het onthaalavond in de school en we gaan er dus met zijn allen naartoe (behalve Jan, voetbaltraining, weetwel).

Anna en Jan waren geen probleem. Anna begint morgen aan het 5e leerjaar en zal voor het eerst dus ook Frans krijgen. Jan gaat naar het 6e leerjaar en mag beginnen nadenken wat hij volgend jaar in het humaniora wil gaan doen.

En dan morgen: het nieuwe schooljaar. Spannend want weer afwachten wie bij wie in de klas zal zitten.

10 jaar Zulupapuwa #zpw10jbc

Ik ben nog eens ingegaan op een uitnodiging van een reclamebureau en wel om 2 redenen: Zulupapuwa is de kledingcollectie die Walter Van Beirendonck maakt voor JBC en ik vind dat al jaren een fantastische collectie. Origineel, speels en toch draagbaar. Bovendien ben ik gewoon ook fan van Van Beirendonck. Geen kleren die ikzelf zou dragen, maar ik vind dat wel fantastisch mooie ontwerpen. Dit jaar vieren ze de 10e verjaardag #zpw10jbcÂ en dat werd in de bloemetjes gezet.

Tweede reden: de ‘viering’ ging door in Planckendael en laat dat nu eens een zoo zijn waar ik zeer graag naartoe ga. Het is niet voor niets dat wij al jarenlang een abonnement op de Zoo hebben.

Het was een uitnodiging voor mij en de kinderen (duh!), en ik kreeg die reeds eind mei. Datum in de agenda geblokkeerd en direct geantwoord dat we zouden komen. Maar dan is er vakantie, zijn er vrienden en kampen en bleek dat Jan en Anna geen dag wilden missen van hun danskamp en dat Zelie en Louis liever meegingen naar Walibi met Komaf en zo zat ik zonder kinderen.

Er in mijn eentje naartoe gaan zag ik niet echt zitten, dus over naar plan B: mijn fantastische buurvrouw en haar twee kindjes meevragen. Want buurvrouw is een grote fan van Zulupapuwa, dus beter kon het niet uitkomen.

Woensdag toogden we naar Muizen. Vanaf 14u werden weÂ verwelkomd in de evenementenhal. Bij binnenkomst kregen de kinderen allemaal een kroon. Wat een leuke manier om ontvangen te worden.

Om 14.30u kregen we dan een modeshow te zien. Eerste een retrospectieve van de collecties van de afgelopen 9 jaar (die kiendjes, schattig!) en daarna werd (uiteraard) de nieuwe collectie geshowd. De nieuwe collectie is echt mijn ding: mooie kleurencombinaties, voor de meisjes fantastische broekkousen, leuke prints voor zowel jongens als meisjes. Als er nieuwe kleren moeten zijn voor de kinders weet ik al waar naartoe (sorry voor de slechte kwaliteit van foto’s: ze doen de collecties echt geen eer aan).

Na de modeshow was er drinken en taart en fruit en ijs. De kinders genoten en wij ook want het was een zalig mooie dag en de omgeving was perfect.

Na de receptie kregen we nog een goodiebag en mochten we het park in (gratis) om een zoektocht te doen. Zeer goed gedaan: bij verschillende dieren doorheen het park moesten vragen opgelost worden. Bij elk antwoord stond dan een letter, en die letter moest gebruikt worden om een antwoordformulier in te vullen (waarmee we dan een volledige outfit zouden kunnen winnen).

De zoektocht hebben we uiteindelijk maar voor de helft gedaan: de kindjes waren te klein om raprap door het park te lopen en alle antwoorden te vinden, maar van de dieren die we wel zagen deden we sowieso de vragen en ze vonden het heel leuk. Veel bijgeleerd, zowel zij al ikzelf 🙂

Voor de rest was het gewoon genieten, dieren kijken, vol bewondering staan kijken naar de vele kleintjes die onlangs geboren zijn: olifantje Qiyo mag dan wel de bekendste zijn, maar is zeker niet het enige jonge diertje in de zoo. Of een beetje bang zijn als er plots een hoop vogels op je hoofd komen landen 😉

Jammer genoeg was de batterij van mijn telefoon plat, dus maar een zeer beperkt aantal foto’s van in de zoo zelf, maar wel een zeer leuke dag gehad.

Bedankt Oona, bedankt JBC.

Voetbalseizoen 2015-2016

De meeste activiteiten van de kinders beginnen in september, behalve de voetbal dus. Vorige week herbegon de training en voor Jan was dat al eigenlijk te laat: hij heeft het gemist.

Nieuw voetbalseizoen betekent ook, gedaan met de rust. Drie trainingen op een week, dat is nu al een feit. In augustus komen daar nog oefenmatchen en voorbereidingstornooien bij. Soms zijn die in de plaats van een training, soms gewoon ook bijkomend. Veel vrije tijd blijft er niet over. In september komt er op zondag nog een technische training bij. Soit, ik moet er geen tekening bij maken.

Jan speelt ondertussen bij de U12. Dit jaar zullen er weer Â 2 ploegen zijn bij zijn club en het leuke dit jaar is, is dat beide ploegen interprovinciaal zullen spelen (vorig jaar werd afgewisseld tussen interprovinciaal en gewestelijk), en dat beide ploegen altijd tegelijk op dezelfde plaats zullen spelen (dus tegen dezelfde club). Fantastisch voor de ouders vooral, want zelfs al zijn de ploegen weer veranderd t.o.v. vorig jaar, we zijn nu steeds samen.

De kalender is ondertussen ingevuld, het voetbalgerief allemaal proper en we zijn klaar voor een nieuw jaar. Go racing! Go!

GF15 – dag 7 e.v.

Te weinig foto’s getrokken om nog dagelijks iets te schrijven, dus heb ik ze maar opespaard om in 1 postje te zetten.

Deel twee van de GF was wel het deel waar we meer optrokken met onze GF vrienden ook eigenlijk tegelijk ook voormalige Gentblogt medewerkers. De mensen waar we meest mee op stap waren voor het Puppetbuskersfestival en gezien deel 2 van de GF vooral uit Puppetbuskersvoorstellingen bestonden, zagen we elkaar daar veel en regelmatig en was er ruim de tijd om bij te kletsen, samen te genieten en telkens opnieuw weer af te spreken.

En er waren ook de toevallige ontmoetingen die maakten dat we andere vrienden ook terugzagen. Een geluk voor Jan, want zo kon hij nog een beetje voetballen 🙂

En voor we het wisten zaten de GF15 er weer op. Tijd nu om even op adem te komen voor we aan de maand augustus beginnen. Dat is namelijk de maand waarin Jan op voetbalkamp gaat met zijn vriend (eentje vanÂ Way to Play), waar Anna op zeilkamp gaat met haar vriendin, waar Zelie haar stage als monitor gaat doen (spannend. Cursus gevolgd tijdens de Paasvakantie en nu moet ze 2 weken stage geven vooraleer ze als ‘monitor’ door het leven mag gaan) en waar er ook nog danskamp (Jan en Anna) en MakeIT camp (Louis) is.

GF15 – dag 6

Dag 6 was een dag zonder MiramirO (want dat was al afgelopen) en zonder Puppetbuskersfestival.

In de plaats daarvan hadden Jan, Anna en Louis een afspraak met Fyxxi om een workshop te doen. Louis had tijdens de krokusvakantie al eens een kamp bij hen gedaan en was er dolenthousiast over. Zo een namiddag leek mij ideaal om Jan en Anna ook eens kennis te laten maken met hun werking en met robotica en engeneering. Gezien Louis zich vorige keer al zo goed geamuseerd had, ging hij uiteraard opnieuw mee.

Ze konden programmeren, 3D printen, zelf computerspelletjes maken, spelen (uiteraard),… en toen ik ze bijna 3u later ging afhalen wilden geen van de 3 mee naar huis. Geslaagde namiddag dus.

Daarna afgesproken met vrienden. Een toer gedaan zonder voorafgaand plan en van de gelegenheid gebruik gemaakt om Gent van in de lucht te bekijken.

De vriendin/mama ging alleen naar huis en de vrienden/kinders bleven bij ons slapen. Zeer blije kinders dus 🙂

GF15 – dag 5

Gezien de subsidies voor zo goed als alle theaterachtige dingen serieus teruggeschroefd werden, was het dit jaar ook kalmer op het Puppetbuskersfestival en hebben we vandaag zelfs geen nieuwe voorstellingenÂ gezien.

Dag 5 betekent ook laatste dag van MiramirO, want dat duurt maar 4 dagen. Misschien wel de laatste dag, maar zeker niet de minste.

We deden mee aan een ongelooflijk plezante en hilarische ‘voorstelling’ van het Tony Clifton Circus: Misson Roosevelt. Door het centrum met een rolstoel, tijdens de Gentse Feesten. Fantastisch! Serieus, bekijk de foto’s maar.

We hebben zo goed als alle voorstellingen gezien, maar ik heb er geen foto’s van. Ik denk dat er dit jaar maar 1 voorstelling bij was die Ã©cht niet voor mij was en 1 voorstelling die ik maar zozo vond. Voor de rest weer mogen genieten, ons verbazen en verwonderen, ons hart vastgehouden van spanning maar ook van emotie. Chapeau opnieuw aan MiramirO.

Het was vandaag afscheid nemen van een stukje GF, maar we kunnen weer uitkijken naar volgend jaar … hopelijk, als de subsidies er nog doorkomen.

GF15 – dag 4

Op dag 4 werden weinig foto’s getrokken maar het was daarom niet minder druk.

Er was opnieuw Puppetbuskersfestival (Punch en Judy, niet mijn ding) en MiramirO met zeer goede voorstellingen (kijk, eens een foto van een leeg plein, voordat het volk begon toe te stromen. Een redelijk unicum).

En we zijn ook nog eens naar het hospitaal van Cirq/Bataclan geweest, waar de kinders nog eens toegetakeld werden.

GF15 – dag 3

Opieuw Puppetbuskers om de dag te beginnen en ook een zalige voorstelling om de dag te beginnen.

Daarna terug naar MiramirO voor een aantal voorstellingen. De eerste viel serieus tegen, helemaal mijn ding niet, maar daarna toch pareltjes gezien.

De dag werd (ondertussen traditiegetrouw) afgesloten met het vuurwerk en met blij weerzien en in goed gezelschap van vele (GF)vrienden. Het gezelschap was dit jaar al veel uitgebreider: zeer leuk, daar niet van, maar dat wil ook zeggen: volgend jaar dus wat meer cava,Â drank en hapjes mee om de wachttijd door te komen en te genieten van het vuurwerk 🙂

En kijk, helemaal op het einde van de avond had ik nog een blij weerzien met een vriend die ik in (meer dan?) 10 jaar niet gezien had. GF zijn toch fantastisch!

GF – dag 2

Ne mens ‘moet’ nu niet meer schrijven, dus ik ga de feesten voornamelijk in beelden meegeven.

Jan trad vandaag voor het eerst op. Zeer leuke demo. Chapeau aan de leraars.

En voor de rest waren er de klassiekers. Eerst een beetje Puppetbuskersfestival (sorry voor de kwaliteit: ik had niet door dat er een vlek op mijn lens zat).

WP_20150718_13_35_30_Pro

Daarna richting Macharius voor MiramirO, waar de kinders een plons namen in de hot tub.

Niet dat dat het enige was wat we gedaan hadden, maar ik was vergeten foto’s te nemen bij de andere voorstellingen 🙂

GF15 – dag 1

Geen plannen, maar we zijn vanavond nog wel een toerke gaan doen, gewoon de sfeer gaan opsnuiven.

Deze namiddag eerst nog Anna op haar feestje gaan afzetten en voor de rest was het wat lummelen. De jongens hadden geen zin om nog buiten te komen en dan is het maar net zo gezellig om met de dochter een toerke te doen.

En blijkbaar waren wij niet de enige met die gedachte: we zijn een vriendin van Zelie tegengekomen, ook samen met haar mama en zus (die had blijkbaar wel zin om buiten te komen).

Een goed en kalm begin. Laat de rest nu maar komen.