Tag: Amuseleute

En wij waren er bij

Een nieuw stadsmuseum in Gent. Na alle heisa en opbouw de laatste maanden (of is het ondertussen al jaren?), was het vrijdagavond eindelijk grote opening.

Het voordeel soms om bij Gentblogt te zitten, of om mensen te kennen ‘met connecties’ (hmpfr, dat zal ze graag horen :), maar zo waren den anderen en ikzelf erbij met de ‘grote pieten’ om hete museum officieel in te huldigen.

Een fijne avond in zeer goed gezelschap. Altijd voor herhaling vatbaar. En nadien nog lekker gaan eten, wat wil een mens nog meer. Maar kijk. Lees het allemaal hier.

De gevolgen

Ne mens voelt zich soms al een beetje licht in het hoofd als hij gedronken heeft en eigenlijk vind ik dat al bij al nogal meevallen.

Deze ochtend sms’te mijn nicht mij of ik het zag zitten om vanavond iets te gaan eten. Voor de mensen die mijn blog nog niet veel gelezen hebben, ik heb ongeveer de meest fantastische familie die er is, en dan nog zeker mijn nichten, dus als zij zoiets vraagt, dan zeg ik uiteraard ‘absoluut’.

Gereserveerd bij de Japanner waar wij een ongelooflijke gezellige avond hebben gehad, en geëindigd hier thuis, alwaar den anderen ons laten proeven heeft van zijn zelfgemaakte limoncello en bananenlikeur.

Op restaurant is de drank binnen de perken gebleven, maar hier thuis was het anders. Ik voel mij wel een beetje licht in het hoofd, maar ‘zat’ is een groot woord. Nu, typen zou toch niet lukken moest ik zat zijn, dus dat stadium heb ik niet bereikt. Maar dat het een goed idee is om nu te gaan slapen, dat staat buiten kijf, want morgen is het toch weer een werkdag.

Vertrokken

De eerste werkdag zit erop. De meest gestelde vraag vandaag moet toch wel geweest zijn of ik het zag zitten. Waarom zou ik niet? Het lijkt mij interessant, de mensen lijken ongelooflijk behulpzaam en de sfeer ziet er goed uit. Het zal allemaal aanleren zijn van zo goed als niets, maar dat is ook niets nieuws: als advocaat heb ik genoeg nieuwe materie moeten instuderen voor een of ander dossier.

De voormiddag was voornamelijk administratie vervullen. Vooral info van de personeelsdienst, maar ook langsgaan bij de griffier om de eed af te leggen (jaja, werken voor een openbaar bestuur, daar moet ge wat voor over hebben). De griffier gaf mij trouwens een mooi compliment (‘U bent net afgestudeerd?’), maar ik vermoed dat hij zijn verkeerde bril ophad 🙂

’s Middags had ik lunchafspraak met mijn baas en in de namiddag kreeg ik dan een hoop uitleg bij een eerste dossiertje dat ik zal behandelen. En toen was de dag al voorbij. Zoef! Gelijk hij pas begonnen was.

Ik ben meer moe dan verwacht, maar straks ben ik met 2 vriendinnen afgesproken om samen naar een modeshow te gaan. Even op mijn tanden bijten en die klop, die zal rap voorbij zijn, dat weet ik nu al, want die eerste werkdag moet toch een beetje gevierd worden, nietwaar.

Zalige zondag

Toen de kinderen begonnen met hun activiteiten heb ik van in het begin besloten dat zondag, activiteitenvrij zou zijn. Daar is al een minimale uitzondering op gekomen, want Jan moet heel uitzonderlijk wel eens een voetbalmatch hebben op zondag, of een tornooi, maar tot nu toe is dat dus goed gelukt.

Meestal doen we niet veel op zondag, soms eens op familiebezoek, maar meestal is het gewoon een luie dag: laat opstaan, koeken eten, beetje TV kijken, spelletjes spelen, lezen …

En soms doen we zoals vandaag. Eerst luieren en dan plots alle hens aan dek en trekken we de stad in. Deze keer ging het richting Huis van Alijn waar we de collectie bekeken en naar de reisfoto’s en -filmpjes gingen kijken. Daarna gingen we avondeten in de Soup Lounge: een soepje, broodjes een appel en meer moet dat eigenlijk niet zijn.

Genieten gewoon.

Feestje brouwen

Ik ga uit vanavond! Mijn nichtje wordt 38 jaar binnenkort en dat gaan we vanavond vieren met een heel pak vrouwen.

Zoals een beetje de gewoonte is, is er uiteraard een thema en voor vanavond is het thema ‘ziekenhuis’: nichtlief wordt vrijdag immers ook geöpereerd en we moeten haar toch een beetje een hart onder de riem steken.

Eigenlijk had ik een vergadering voor school vanavond, maar een mens moet zijn prioriteiten kennen, nietwaar 🙂

Toch per auto op autovrije zondag

We reden Gent uit, deze middag, met de wagen, ondanks de autovrije zondag. Maar wij moesten vandaag niet in Gent zijn, noch in Antwerpen of Brussel, want dan hadden we evengoed de trein kunnen nemen. ‘Beter’ de trein kunnen nemen, zelfs. Wij reden Gent uit, richting Nederland, richting mijn broer.

Het was namelijk het verjaardagsfeestje van mijn neefje, de oudste van mijn broer, en dat gaat nu eenmaal boven een autovrije dag. De trein was geen alternatief, want er is geen makkelijke verbinding tussen Gent en waar mijn broer woont: 2,5 uur reizen en 3 overstappen, niet echt aan te raden om even naar een feestje te gaan.

Wat ik wel leuk vond, was Gent uitrijden en de politie zien staan om de toegangswegen te controleren, aan de rand van de ring zodat automobilisten zelfs niet tot dicht bij het centrum konden rijden. De uitgangswegen werden duidelijk niet ‘bewaakt’ want bij het buitenrijden zijn wij geen politie tegengekomen.

Los daarvan, een heel leuke namiddag gehad. Gezellig gekeuveld met mijn papa, zus en broer en de aanverwanten, de kinderen die zich rotamuseerden met de neefjes en nichtjes en de jongste van mijn zus, mijn kleinste nichtje, die eindelijk eens spontaan bij mij kwam, op mijn schoot en last, maar zeker not least, zeer lekker gegeten (al gezegd dat mijn broer een fantastische kok is?).

Ge hebt echt niet veel nodig om gelukkig te zijn.

Nostalgie

Kijk. De Vlasmarkt is dit jaar begonnen met ook van buurtfeest te doen.

Het begon al in de voormiddag met rommelmarkt en dan brunch, maar dat was een beetje te vroeg voor ons: dan loop ik meestal nog in mijn pyjama en doe op mijn gemak mijn middageten klaar. Maar in de namiddag zijn we er wel geraakt, toch in gereduceerde vorm: Zelie was bij een vriendin gaan spelen en Louis was al sinds zaterdagavond bij een vriendinnetje, dus ging ik op stap met Jan, Anna en vriendje J. uit de straat.

En kijk, Bataclan was er ook, met Jesus en het kinderhospitaal en er was gewoon heel veel sfeer en ambiance. De kinderen hebben een ijsje gegeten en ik een pannenkoek en we hebben een heel leuke namiddag gehad (behalve het deeltje op het einde waar ik Jan en J. heel even kwijt was, of dat toch dacht, maar ze waren gewoon een ballon gaan halen en dat Anna toen begon te wenen omdat zij geen ballon had).

Vrijdag had ik het er nog over gehad dat ik liefst niet al te vaste plannen maak voor op een zondag, want dat is de enige dag dat echt vrij is en dan kunnen we zo’n dingen op den bots doen.

Uitgelopen

Tweede infoavond en weer interessant. De juf van Louis is een jonge maar zeer begeesterde leerkracht. Ze heeft de vorige twee jaar les gegeven in het 6e en staat dus nu haar eerste jaar in het 4e en zij ziet dat zeer goed zitten. Louis is duidelijk ook zeer blij, dus dat gaat wel loslopen.

Daarna nog iets gaan drinken met twee vriendinnen: we hebben ons met ons drieën opgegeven als klasafgevaardigde en we wilden dat nog een beetje bespreken (excuses zijn gemaakt om er gebruik van te maken, nietwaar). Rond middernacht viel vriendin G. haar euro dat ze haar telefoon op stil had gezet en controleerde ze of ze iets gemist had en lap, drie berichten van haar echtgenoot die nogal ongerust klonk, toch zeker op het derde bericht. Blijkbaar is ze dat niet echt gewoon om nog even te blijven plakken, en hij dus ook niet 🙂 Direct een sms terug dat ze bij ons zat en hij was gerustgesteld, en we zijn dan nog wat blijven zitten en toen was het plots nog een uur later en zijn we maar naar huis gegaan.

Als ik mag afgaan op vanavond, belooft het een leuk jaar te worden.

Verandering van spijs

Louis stopt met scouts. Hij deed het wel graag maar hij tekent nog veel liever. We hadden al de kinderacademie geprobeerd, maar dat was niet echt iets voor hem: meer knustelen en algemene dingen leren dan echt leren tekenen.

Vandaag is hij begonnen met kinderatelier animatiefilm en na zijn eerste les is hij al dolenthousiast: tekenen én met de computer werken, dat kan niet anders dan goed gaan. Enfin, dat hoop ik toch.

Als alternatief voor het minder beweeglijk zijn gaan we morgen eens kijken naar de dansschool waar hij ook zijn kamp gedaan heeft: Louis spreekt er ook al jaren van om breakdance te leren, al sinds hij een paar keer zo’n crew bezig gezien heeft op de Gentse Feesten. Morgen is het opendeurdag en we gaan eens kijken of de uren van de dansles passen in het schema van dit jaar.

Het belooft weer een zeer druk jaar te worden.

Nabeschouwing

Gisteren een fantastische avond gehad. Prachtige omgeving, prachtige mensen, ongelooflijk veel leuke gesprekken gehad en nieuwe mensen leren kennen. Rond 2u ’s ochtends hebben we onszelf van de tafel weg moeten sleuren, kwestie om onze gastheer en -vrouw toch ook naar bed te laten gaan.

Het eten was zeer lekker, het gezelschap nog beter en de drank vloeide rijkelijk, zeker bij het gezelschap waar den anderen in zat.

Ikzelf heb het kalm gehouden: niet alleen omdat ik BOB was (ben ik trouwens altijd), maar vooral omdat ik deze ochtend lekker vroeg uit mijn bed mocht voor Jan zijn voetbalmatch.

Een hectische voormiddag na een veel te korte nacht en ik heb jammer genoeg het meeste van Jan zijn match moeten missen wegens over-en-weer rijden voor de andere kinderen, maar ik heb toch nog het laatste doelpunt kunnen zien dat zijn ploegje scoorde. Eindrestultaat: 1-10 voor de onze, met 3 doelpunten van Jan.

Twee op twee gewonnen al. Leuk voor die gastjes, na vorig jaar waar ze ongeveer dezelfde resultaten haalden, maar toen stonden ze langs de kant van de verliezers 🙂